Winkelen!!

Ow wat hield Angel van winkelen. Ze had genoeg geld voor elke dag shoppen, maar ze had haar dit zelf afgeleerd. Ze liep langs alle winkeltjes, en prate wat met mensen in het japans. Ze had het in deze 5 maanden wel goed geleerd. 'O genki des ka?' werd er gevraagt aan haar toen ze een gesprek aan het voeren was met een klein meisje. Angel glimlachte naar haar. 'Hai Genki, omai?' vroeg Angel aan het kleine meisje. Het kleine meisje glimlachte naar de New yorker en knikte. Angel glimlachte terug naar haar, en gaf haar een lolly. Angel stond op, en liep verder. Japans was moeilijk te verstaan, en te spreken, maar als je het eenmaal begreep was het makkelijk. Ze liep een winkel in, en kocht wat te eten. Ze liep de winkel weer uit, en had haar broodje op. 'Hm, heerlijk' zei ze zachtjes in zich zelf. Ze ging op een steen zitten, en keek over het water. Het werd donker en de straten waren prachtig verlicht. Angel had een kort broekje aan, en een wit hempje met Bitch er op. Ze vond het een heerlijke outfit. Het was heerlijk warm in Tokio. Het was zomer, en daar was ze blij mee. Ze genoot van alle lichtjes om haar heen, en alle vriendelijke mensen.

[ Graag niet in het japans tegen me praten XD ik ben niet heel erg goed in japans (A) Ik kan een paar dingetjes (A) ]

Rául liep over het stadsplein, vele winkels waren hier. Hij liep eentje binnen, net na een vrouw die hem bekend voor kwam, hij negeerde haar even, hij zou zo wel een praatje maken. Hij stond achter de vrouw die een broodje bestelde. Ze had leuke kledij aan, hij had alleen een broek en dure nikeschoenen aan, aan zijn bovenlichaam had hij niks, en zijn gespierde bovenlijf was goed te zien. Hij bestelde een flinke maal. Hij kreeg het op een dienblad mee, hij zag de vrouw de winkel uit lopen, hij liep haar achterna. Ze ging ergens op een steen zitten, misschien was er plaats voor 2, dacht Rául. Hij liep in de richting van de vrouw waar de vrouw zat, hij stond naast haar. 'Mag ik hier zitten?' Vroeg hij vriendelijk en wenkte naar het plaatsje naast haar. Hij keek haar bedenkend aan, hij kende haar van dat voorval bij die steeg. Hij wist haar naam niet meer zo goed, maar hij zou er zo wel weer achter komen. Hij bleef staan, het was onbeleefd om zomaar naast haar te gaan zitten, meestal was hij niet zo beleefd, maar tegen vrouwen altijd. Hij keek achterom naar zijn nieuwe Toyota die op de geparkeerd stond op de parkeerplaats vlak achter hen.

Angel keek op. 'Heey Rául!' zei ze vrolijk. Toen ze in de gaten had dat hij geen t-shirt aan had, keek ze even blozend weg. Maar algauw keek ze hem weer glimlachend aan. 'Ja hoor je kan er bij komen zitten' glimlachte ze naar hem. Ze maakte een beetje plaats voor hem, zodat hij kon zitten. 'Had je honger?' vroeg ze grijnzend, en knikte naar zijn dienblad. 'Maar ja, je moet nog groeien he?' zei ze grijnzend, en bedoelde zijn spieren. Ze keek weer naar de lichtjes die twinkelden in de weerspiegeling van het water. Ze vond het prachtig hier. Ze was nog nooit zo blij geweest dat ze van huis was weggelopen, maar dit sloeg echt alles. Lekkere mannen, stoere auto's, lieve mensen om je heen, heerlijk vond ze de vrijheid die ze hier had. Ze keek opnieuw naar Rául. Over leuke jongens gesproken dacht ze verlegen in zich zelf. Ze had er nu al twee ontmoet. Leelou en Rául. Het waren twee hele erge grote verschillen, maar toch waren ze alle twee even leuk dacht ze bij zich zelf. Ze moest er in zich zelf wel om lachen. Ze keek vriendelijk naar hem, en nam een hap van haar broodje.

Rául nam plaats. 'Ook goedenavond Angel!' Zei hij enthousiast de naam was hem weer te binnen geschoten. 'Behoorlijk ik heb niet gegeten sinds ik hier ben.' Zei hij rustig, hij nam gulzige happen van het eten dat op zijn bord lag, een broodje hamburger een zak patat en sla + twee bekers cola. Hij grijnsde naar Angel. 'Daar hebben ze en sportschool voor, maar eten helpt natuurlijk ook!' Zei hij vrolijk. Hij keek naar Angel. Hij na enkele happen van zijn broodje was het weg, tijd om aan zijn friet t beginnen. Normaal at hij geen fastfood, maar nu had hij gewoon honger. 'Wil je ook wat?' Vroeg hij vriendelijk. Hij had honger, maar hij zou het niet allemaal op krijgen. Hij nam enkele frietjes in zijn mond kauwde en slikte het door. Hij pakte een beker cola en zette het tussen hem en Angel in. 'Als je wat drinken wil.' Zei hij rustig en wenkte naar de beker die hij zojuist had neergezet. Hij was blij dat hij hier terecht was gekomen, prachtige auto's perfecte omgeving mooie vrouwen, kortom, alles wat een man zich wensen kon.

Angl grijnsde naar hem. 'Ja maar ik denk dat de komende paar maanden jij geen sportschool meer hoeft op te zoeken met die spieren van je' grijnsde ze naar hem. 'Hoe lang ben je hier dan al?' vroeg ze nieuwsgierig aan hem. Het voorval met DK zat nog de hele tijd in haar hoofd, maar ze moest zich even goed concentreren op Rául. 'Uhm ja lekker' ze pakte het drinken van zijn dienblad en dronk er van. 'Dankjewel' zei ze dankbaar tegen hem. Ze keek weer naar de lichtjes. 'Ik ben uit huis gegaan, gezeik met ouders en woon nu al 5 maanden in Tokio, het is hier geweldig!' zei ze vrolijk. Het was eigenlijk niet de bedoeling om nu al over haar zelf te gaan praten, maar ze had er geen erg in of het was al uit haar mond. Maar zo erg vond ze het nu ook weer niet om het nog iemand te moeten vertellen. 'De auto's zijn vooral erg mooi hier' grijnsde ze, en keek naar de auto van Rául.

Rául keek naar haar. Hij wist dat hij al aardig wat spieren had, maar er kon altijd meer bij, als het maar om aan te zien bleef. 'Nog niet zolang een weekje.' Antwoordde hij. 'Jij?' Vroeg hij kalm. Hij moest weer denken aan die gekke japanner, die vriend van Nathalie. Hij schudde het van zich af, hij zou die mafkees nog wel krijgen. 'Geen dank, ik trakteer graag.' Zei hij vriendelijk. Voor hij het door had, had Angel al gezegd hoelang ze in Tokio woonde. 'Ik was al erg vroeg zelfstandig, ik zat in een bende in Spanje heb daar veel geld mee verdiend, maar na een paar jaar maakte iedereen jacht op me dus ik moest wel weg, en nu ben ik hier. En ik vind het hier ook geweldig!.' Zei hij enthousiast. 'De auto's zijn vooral erg mooi hier.' Hoorde hij Angel zeggen. 'Vind ik ook heb er zelf 4 die achter ons heb ik gekregen vanuit Spanje.' Zei hij grijnzend de auto was erg snel. Hij keek naar Angel die weer naar zijn auto keek. Hij was erg trots op die auto.

Angel glimlachte naar hem. 'Dat is erg aardig van je' voegde ze toe aan dat gene van trakteren. Ze hoorde at Rául in Spanje had geleefd. Maar dat had je kunnen weten aan zijn naam. Ze glimlachte naar hem. 'Vandaar die naam' grijnsde ze naar hem. 'Hij is mooi' voegde ze er aan toe, en keek weer voor zich uit. Ze keek weer naar hem toen hij het over zijn auto's had. 'Hij is gaaf' zei ze goedkeurend. 'Ik heb een udi R8' vertelde ze trots. 'Het is dan geen goeie race auto, maar hij is wel geweldig om in te rijden' zei ze opgewonden.

Rául at zijn laatste friet op. 'Inderdaad, het is typisch Spaans.' Zei hij rustig. 'Dank je, jouw naam ook trouwens, je komt het niet vaak tegen.' Zei hij rustig, hij meende wat hij zei, het was echt een mooie naam. 'Audi! Prachtig merk, en dan een R8, vind ik persoonlijk 1 van de mooiste types.' Complimenteerde hij. 'Als je er een beetje aan rommelt is het zo een race auto, ik wil je er wel bij helpen?' Zei hij kalm, hij keek achter zich of hij de auto kon zien, maar hij kon hem zo snel niet ontdekken. 'Staat hij hier?' Vroeg hij. Hij stond op, gooide de papiertjes die nog op het dienblad lagen in de prullenbak en plaatste het dienblad in een rek. Hij liep weer terug naar Angel en ging weer zitten, hij nam nog een slok van zijn drinken en keek over het water, lekker fris water.

Angel glimlachte. 'Dankje wel' grijnsde ze. 'Nee, inderdaad die kom je niet zo snel tegen nee'. Angel moest lachen om de reactie van Rául. 'Ja leuk!' zei ze enthousiast. 'Graag!, uhm ..'. Ze keek even rond, en wees toen naar de auto die geparkeerd stond bij het water. 'Daar' grijnsde ze. 'Het is mijn lust en leven, ik heb hem gekregen van mijn broer.. voor hij overleed gaf hij hem aan mij als cadeautje' zei ze wat moeilijk, maar glimlachte al weer gauw naar Rául. Ze was er min of meer wel aan gewent om er over te praten, maar makkelijk ging het nog steeds niet.

Rául glimlachte naar Angel hij prutste graag met auto´s om ze sneller te maken. Hij keek naar Angel. 'Ik zal eens zien wat ik er mee kan.' Zei hij rustig. Hij keek naar het water en luisterde naar wat Angel zei. 'Dat snap ik...' Antwoordde hij zachtjes. Als hij zo'n auto had zou hij er ook alles voor doen en al helemaal als je hem op zo'n manier gekregen had. Rául keek naar de winkels om hem heen de meeste waren nog open. Hij keek rond naar wat voor winkels er waren. ´Ik moet nog boodschappen doen, ga je mee?' Vroeg hij rustig. Hij keek naar een van de supermarkten daar zou hij even heen lopen om wat drinken en eten te kopen voor de volgende dagen.

Angel glimlachte naar hem. 'Wanneer wil je eens langskomen om er aan te sleutelen?' vroeg ze nieuwsgierig aan hem. Ze keek hem glimlachend aan. Ze vond het wel leuk om met hem aan haar auto te werken, dan zou ze ook is gaan racen tegn mensen daar had ze wel zin in! Ze keek weer naar Tokio en genoot van het briesje dat door haar haren heen ging. 'Uhm ja is goed!' zei ze bevestigend op de vraag van Rául. Angel stond op, en liep met Rául naar de supermarket.

Rául hoefde niet lang na te denken over de vraag. 'Wanneer jij dat wil.' Zei hij rustig, hij had altijd tijd, hoewel hij soms bezig was met zijn eigen auto's, maar die waren voorlopig even snel genoeg. Hij liep de supermarkt binnen met Angel. Hij kocht wat chips, een krat bier, wat kant en klaar gerechten die je op kon warmen in de magnetron, want een echt onderkomen had hij nog niet, en ook nog geen gasstel. Hij zou nog wel een keer naar een appartement kijken. Hij kocht nog wat andere spullen. 'Heb jij nog iets nodig?' Vroeg hij kalm, hij keek de winkel rond, en daarna naar Angel.

Angel liep vrolijk achter Rául de winkel door. 'Oké dan gaan we van de week wel eventjes kijken' glimlachte ze naar hem. Ze keek wat Rául allemaal kocht, en vond het wel een normaal iets dat mannen zo hun eten kochten en drinken. Leelou deed dat namelijk ook. Bij die gedachte moest ze grijnzen. 'Nee ik heb niks nodig heb van de week nog boodschappen gedaan' glimlachte ze naar hem. 'Is het goed als ik je mijn telefoonnummer geef en jij de jouwe? Zodat ik je kan bellen als ik wil afspreken voor mijn auto' grijnsde ze naar hem.

Rául liep naar de kassa. 'Is goed.' Zei hij droogjes. Hij legde de boodschappen op de band en rekende netjes af. 'Arigato.' Zei hij in gebroken Japans. Hij keek naar Angel, het was zijn enige Japans. Hij liep de winkel uit met Angel hij liep naar zijn auto en stopte de spullen in zijn kofferbak. 'Is het goed als ik je mijn telefoonnummer geen en jij de jouwe? Zodat ik kan bellen als ik wil afspreken voor mijn auto.' Vroeg Angel aan hem. 'Natuurlijk!' Zei Rául en hij viste zijn Blackberry Storm uit zijn broekzak. Hij ging naar telefoonnummer toevoegen en keek afwachtend naar Angel.

Angel grijnsde toen hij in het japans iets zei. 'Ik wist niet dat je japans sprak' zei ze glimlachend tegen hem. Het zou vast ook niet veel zijn wat hij kon, maar dat maakte haar niet zo heel veel uit. Ze pakte haar mobieltje uit haar telefoon en samen wisselde ze hun telefoonnummers uit. 'Thanx!, dan bel ik je van de week wel!' zei ze glimlachend. 'En wat is de spierbundel van plan om nu te gaan doen?' vroeg Angel grijnzend

Rául glimlachte. 'Dat is ook m'n enige woordje, ik beheers het Spaans beter.' Zei hij kalm. Hij leunde tegen zijn auto. 'Is goed.' Antwoordde hij rustig. Hij keek naar Angel en grinnikte. 'Een cafeetje opzoeken denk ik.' Zei hij. Hij keek in het rond, zag een cafeetje met enkele getunde auto's er voor, misschien was er wel iemand uit voor een race. Hij liep in de richting van het cafe, dat blijkbaar 'The Red Dragon' Heette, een typisch Japans naam, vond Rául. Hij keek naar Angel, hij zou haar wel op een drankje trakteren of zo. Hij bleef voor het café even staan en keek naar binnen, enkele mannen zaten binnen, en dronken een biertje het leek he best gezellig en hij stapte naar binnen.

Angel glimlachte naar hem. 'Oké'. Ze liep achter hem aan. The red Dragon. Het leek haar altijd al een leuk Café maar ze durfde nooit naar binnen doordat er altijd dronken mensen binnen waren. Maar aan de buiten kant te zien waren die er dit keer niet bij. Ze haalde opgelucht adem, en liep vrolijk achter Rául aan. Ze ging aan een tafeltje zitten. 'Wat weet jij eigenlijk allemaal van auto's?' vroeg ze geïnteresseerd.

Rául schoof aan. 'Wat weet jij eigenlijk allemaal van auto's?' Vroeg ze. 'Veel, erg veel, teveel om op te noemen.' Antwoordde hij rustig, hij zag een ober aan komen en bestelde een kop koffie, iets wat hij niet vaak dronk, maar hij had er nu gewoon even zin in. Hij keek wat rond en zag enkele mannen langs de bar zitten die blijkbaar over auto's praatte. Hij hoorde een iets zeggen over een race, maar hij reageerde er nog even niet op, het zou zo wel komen. Hij keek naar Angel die wat ging bestellen. Hij keek naar de barkeeper, die zich blijkbaar niet echt op zijn gemak voelde, waren die jongens dan zo ruig?