Rául's cars stay away from them!

Rául stapte uit de grote vrachtwagen die zijn wagens van de haven naar hier had gebracht. Hij keek om zich heen. Hier waren genoeg garages, Rául zocht een groten, waar voorlopig iniedergeval 3 auto's in konden. Hij zag er 1 open staan hij liep er heen, niemand te bekennen er stonden veel spullen in, nieuwe autobanden nieuwe velgen, neon verlichting, kortom, allemaal dingen om je auto te tunen. Hij liep naar binnen, niemand te bekennen. Op een tafeltje zag hij sleutels liggen, het waren allemaal dezelfde, een stuk of 5. Hij griste ze van de tafel en probeerde ze uit, ze pasten precies. Rául keek om zich heen, niemand. Hij liep naar de chauffeur die inmiddels ook uit de vrachtwagen was gestapt. 'Ik ga ze er af halen dan kan je weg. Hij stapte in de achterste auto die bovenop de vrachtwagen stond. Hij pakte een van de vele auto sleutels die hij had, vele waren nog van auto's die hij vroeger had gehad. Hij viste er eentje uit zijn tas. Nee, deze was van de Supra, hij had die van de Aston nodig. Hij zocht en vond hem. Hij startte de auto met een zwaar motorgeronk, hij moest maar eens naar de uitlaat kijken waar blijkbaar iets niet goed mee was. Rustig reed hij de Aston Martin van de truck en reed hem in de garage. Hij zette de motor af en stapte uit, hij liep weer naar de truck en stapte in de Nissan 350z, het geluid van de motor was goed te horen, en de hoge toon van de turbo er door heen, hij reed ook deze auto van de truck en zette hem in de garage ditzelfde deed hij bij de laatste auto. Hij stapte uit, maar ging al gauw in de andere auto zitten de Aston Martin Rapide die hij net nieuw had, hij reed hem uit de garage en sloot de garage met de automatische bediening. Hij reed de auto naast de vrachtwagen en gaf de Chauffeur drie briefjes van elk 100 euro. 'Bedankt voor je hulp.' Mompelde hij zacht en wenkte naar hem dat hij kon gaan. Toen de vrachtwagen uit het zicht verdwenen was reed hij uit het soort van pleintje. Hij hoorde in de verte het geronk van motoren. 'Amateurs.' Mompelde hij zacht. Plots hoorde hij een auto dichterbij komen, even later waren de koplampen te zien, maar die kwamen niet dichterbij. Rául trapte op de koppeling en daarna op het gaspedaal en het zware geluid van zijn motor was te horen zonder dat hij vooruit kwam. Hij schakelde over naar zijn 1 en reed op hoge snelheid een stuk naar voren, hij was nu niet in het humeur voor geintjes. Hij stond weer stil en keek naar de koplampen die nog steeds om de hoek waren te zien, hij stak zijn hoofd uit het raam en schreeuwde. 'Wat moet dat daar?' Klonk het chagrijnig, de gespierde Rául was niet snel bang vooral omdat hij het vaak won in gevechten. Hij ging achterover in zijn stoel zitten met 1 hand op het stuur, en in het ander een sigaret wachtte hij rustig af tot de persoon of personen tevoorschijn zouden komen.

Een jong meisje scheurde door wat straten. Ze drifte door de bochten en stopte even later. Het begon donker te worden, verdorie! Ze zag verderop een andere auto, nouja de lampen. Ze hoorde toen geroep en duwde haar voet op het gaspedaal. De auto scheurde de hoek om met een prachtige drift en ze stopte even later naast de auto. Ze draaide het raampje open en keek grijnzend naar de jongen. "Ik rij hier, problemen mee?" vroeg ze best vriendelijk. De jongen klonk chagrijnig. Hij was gespiert, vast een vechter. Ze liet haar motor even brullen en zette de muziek iets stiller. Ze had dit keer haar zonnebril niet op, dat deed ze best vaak. Ze veegde een lok haar uit haar gezicht en keek naar de jongen. "Mooie auto" zei ze met een lichte grijns. Ze dacht even aan DK en Matt. Ze schudde de gedachte weg en keek naar de jongen.

[Ik kan niet zo langf posten XD]

(ach het was maar een uitbarsting van inspiratie.)

Rául zag een auto tevoorschijn komen, het was erg donker dus hij kon het niet goed zien, maar het leek hem een Mazda, meestal was hij erg goed in het herkennen van auto's, maar hij was moe van de lange reis van Spanje naar hier, en dan nog enkele uren met die verdomde vrachtwagen die nooit harder dan 80 km/u ging. 'Niet echt, maar ik houd niet van dat geheimzinnige gedoe.' Zei hij rustiger en minder geïriteerd. Hij keek naar de jonge dame in de auto, ongeveer 17 jaar schatte hij haar. Het was een mooie meid waar hij best een avondje mee kon doorbrengen. Hij merkte dat ze de muziek wat zachter zette, hij had wel een autoradio, maar had die niet aan staan. Alles in deze auto was gratis voor hem geweest, het enige wat hij er aan gedaan had was de kleur in zwart veranderen. Hij zette de auto in zijn vrij en gaf een flink gas. 'Mooie auto' Hoorde hij het meisje zeggen. 'Bedankt, voor mij was hij erg goedkoop. Jij hebt ook een leuke auto, ik heb het niet goed kunnen zien, maar ik denk een Mazda RX 8?' Vroeg hij vriendelijk. 'Rául is het.' Stelde hij zichzelf vriendelijk voor, het was niet erg gebruikelijk voor hem om zo vriendelijk te zijn, maar meestal tegen dames was hij wel vriendelijk. Hij keek voor zich uit en gaf weer eens flink gas zonder vooruit te komen. 'Die van mij is een Aston Martin Rapide, een paar maanden geleden uit de fabriek gekomen.' Zei hij trots. Het leek opschepperij eigenlijk was het dat ook wel, want hij had er geen cent voor betaald om hem te kopen hij had hem gestolen op een parkeer garage en had meteen nieuwe getinte raampjes laten zetten en een nieuwe lak erop gespoten niemand zou de auto nog herkennen. Hij keek naar het meisje die al een bijzonder goede auto had voor haar leeftijd.

Nathalie glimlachtte even en keek hem aan. "Zo geheimzinnig was het niet bedoeld" zei ze grijnzend en keek hem aan. "Klopt" antwoordde ze even later op de vraag. Ze keek naar zijn auto en luisterde naar de motor, zo gaaf. Ze keek even rond en dan weer naar hem. "Ik ben Nathalie" zei ze vriendelijk en keek hem aan. "Aangenaam" zei ze nog even en grijnsde. Ze gaf zelf ook nog eens gas en liet zo de motor horen. Ze hield van die geluiden, echt super was het. Ze keek naar de jongen die ze rond de 20 schatte. Hij was gespierd en hij kwam haar een beetje bekend voor maar ze kon niet echt nadenken nu.

Rául luisterde naar het meisje wat zichzelf voorstelde Nathalie. 'Mooie naam!' Zei hij enthousiast. Hij hoorde het geluid van de RX 8, het was een lekker geluidje. 'Vertel eens, staan die garage's hier altijd open om ze te kraken?' Vroeg hij grijnzend aan Nathalie, hij had het maar raar gevonden dat er zomaar een garage open stond waar ook nog eens allemaal spullen in lagen waar mee je je auto kon tunen én de sleutels. Hij stapte uit zijn auto. 'Deze auto is alleen nog maar mooi voor de show, erg hard kan hij nog niet rond de 260.' Zei hij een klein beetje teleurgesteld. 'Maar ik heb 2 grote kanjers in de garage staan voor het echte werk.' Zei hij vrolijk en wenkte naar de garage.

(moet nu eten vandaar de korte post.)

Nathalie keek hem rustig aan en grijnsde. "Geen idee" zei ze kalm en keek even naar de garage. Ze grinnikte en luisterde naar de woorden. "Die van mij kan weer wat sneller" zei ze grijnzend en liet de motor nog een paar keer horen door gas te geven. Ze keek dan naar zijn garage en stapte uit. Ze grijnsde en keek hem aan. "Nou laat dan maar eens zien die kanjers van je" zei ze en liep al naar de garage. Ze keek even rond en het werd donkerder. Het maakt haar toch niet zoveel uit of ze laat thuis was of niet. Vaak zat ze de hele nacht buiten samen met de rest.

Rául grijnsde. Het was best logisch dat de auto van Nathalie harder ging. voor nu, hij zou kijken wat voor leuke motoren er in de garage lagen en zou kijken hoeveel sneller hij hem kon maken. 'Ik ga kijken hoeveel sneller ik hem kan maken, hij is bijna helemaal standaard op de nitro en turbo na.' Zei hij kalm. Hij keek naar Nathalie die al richting de garage liep. Hij haalde de sleutel uit zijn zak en met één druk op de knop opende hij de garage. Hij liep richting Nathalie met een valse grijns op zijn gezicht. 'Haal deze jongens maar eens in.' Zei hij rustig. Hij liep naar zijn Nissan. Met deze jongen heb ik al veel auto's gewonnen.' Zei hij rustig, hij haalde een pakje sigaretten tevoorschijn ging tegen de wand aan staan en stak een sigaret op. 'Ook een sigaret?' Vroeg hij en stak het pakje sigaretten in de richting van Nathalie. 'Hoe hard rijd dat autootje van je?' Vroeg hij belangstellend hij wou het graag weten, hij wist al veel van auto's, en hij wist ook dat ze nóóit een maximale capaciteit hadden. Hij ging op de carbonnen motorkap van de Nissan zitten. Rául was van plan om binnenkort een BMW te kopen, maar hij had eerst wat geld nodig. En een huis, hier in deze garage zou hij misschien voor even kunnen slapen, maar dat zou hij geen week volhouden, hij was het luxe hotel leven in Spanje gewend. Hij liep een stukje uit de garage en keek wat in de verte, er waren wolkenkrabbers te zien. 'Zijn hier hotels in de buurt?' Vroeg hij kalm aan Nathalie. Hij keek haar recht in de ogen aan. Het leek hem iemand die niet graag verloor in een race. Een grijns verscheen op zijn gezicht, dan moest ze niet tegen hem racen.

Nathalie keek hem rustig aan en grijnsde. Ze bekeek de auto's even later rustig en keek dan naar hem. "Mooi" zei ze en grijnsde even. Ze schudde haar hoofd daarna. "Ik rook niet" zei ze en grijnsde. "Mijn broer probeert me te laten roken maar het helpt niet, mij kan je niet dwingen" zei ze met een grijnsje en bekeek de auto's weer. Ze keek even rond en dan weer naar hem. "Heel snel" zei ze grijnzend en een beetje plagend. Nee tegen niemand zei ze hoe snel haar auto was, ze moesten er maar zelf achterkomen. Ze hoorde toen de vraag. "Nog geen gezien, alleen maar wolkenkrabbers die te koop en te huur staan" zei ze rustig en grijnsde.

Rául keek naar Nathalie. 'Dan hoeft het niet.' Zei hij rustig en stak het pakje sigaretten weer in zijn zak. Hij keek naar zijn wagens. 'Ze zijn nog niet snel genoeg, maar ik ga er nog wel een keer mee rotzooien, eerst wil ik een normale slaapplek.' Zei hij kalm. Hij grijnsde toen Nathalie 'Heel snel' Zei. 'Oke.' Antwoordde hij droog. Hij stond op en liep weer in de richting van de Aston, het leek nu meer een auto om mee te pronken en te laten zien dat je rijk was, hij was ook best rijk. Maar niet rijk genoeg voor een normale auto. Hij keek naar Nathalie. 'Ik ga de garage sluiten, dus als je een beetje vrijheid wil moet je eruit gaan!' Zei hij plagend. Hij deed de deur van zijn Aston omhoog en ging er in zitten met zijn benen naar buiten. 'Ben je al lang hier?' Vroeg hij rustig aan Nathalie.

Nathalie keek hem rustig aan en grijnsde even. Ze keek rustig rond en leunde tegen de muur aan. Ze keek hem aan en hoorde de woorden. "Dan zit ik maar opgesloten he" zei ze droog en grijnsde. Ging hij er een spelletje van maken? Best! Nathalie keek hem aan en keek dan naar de Aston. Ze grijnsde even en hoorde de vraag. "Ik woon hier net een maand" zei ze kalm en glimlachtte. Zou hij Matt, Han of DK kennen? Misschien wel! Ze grijnsde even en keek kort naar de andere auto's en dan rustig naar hem. Het was hier best wel gezellig, dat vond zij toch.

Rául lachte. 'Dan ben ik m'n auto's mooi kwijt.' Zei hij plagend, hij keek naar Nathalie. Een maand? Hij was hier nog amper 5 uur, nouja wel langer hij had een reis van 8 uur achter de rug, dus misschien was hij hier net een halve dag. Hij kende hier nog niemand behalve haar. Hij keek in de richting van de wolkenkrabbers. 'Een wolkenkrabber huren? Leuk idee, maar ik denk dat ik maar een hotel opzoek. Of weet jij iets beters?' Vroeg hij rustig. Hij keek rond er waren huizen, maar hij wou niet graag bij veel mensen in de buurt wonen, hij wou het liefst een villa op de hei. Waar hij zijn vrienden kon ontvangen, genoeg tijd had om wat aan zijn spieren en conditie kon doen, en het liefst met een schietbaan in de tuin. In Spanje had hij altijd in een villa gewoond behalve de laatste maanden, omdat hij zwaar gezocht werd door politie en gangsters. Hij keek naar Nathalie. 'Is het hier een beetje veilig of heb ik deze hier nog veel nodig?' Vroeg hij terwijl hij zijn 9mm uit zijn colt haalde. Het was een leuk dingetje, maar hij wou meer, iets groters. Het zou nog wel komen, misschien had hij het niet eens nodig...

Nathalie grijnsde even. "Tuurlijk niet" zei ze en grinnikte. Ze keek even rond en dan naar hem. "Ik weet niets, ik zit vaak de hele nacht buiten" zei ze grijnzend en stak haar handen in haar zakken. Ze keek even naar de grond en dan weer naar hem. Ze keek naar de 9mm en grijnsde. "Je kan het wel eens gebruiken, niet zo vaak" zei ze kalm en glimlachtte. Ze dacht weer aan DK. Ze vertrouwde hem weer maar was het een goede keuze? Ze schudde de gedachte weg, ze mocht er gewoon niet over denken. Ze mocht er zelfs niet eens over twijfelen!

Rául grijnsde. 'Daar ben ik ook niet bang voor.' Zei hij kalm hij keek naar de ondertussen gesloten garage. Hij vond het nog steeds raar dat die daar gewoon open had gestaan alsof het niets was. 'Een nacht mens?' Vroeg hij grijnzend hijzelf was ook echt een nachtmens, maar dat kwam vooral door zijn verleden, de meeste dingen had hij 's nachts moeten doen. Hij keek naar Nathalie. 'Ik hoop het, want ik ben altijd bereid hem te gebruiken!' Zei hij grijnzend. Hij stond op en rekte zich uit, het was warm voor de nacht. Hij keek naar Nathalie, hij was iemand die aan een mens kon zien hoe hij/zij zich voelde, aan alles houding gezichtsuitdrukking etc. Hij keek naar Nathalie hij ontdekte enige verwarring. 'Zit je ergens mee?' Vroeg hij. Het klonk misschien erg dom, maar bij hem kon je altijd terecht als je ergens mee zat, en hij was altijd bereid vrienden te helpen. Hij keek afwachtend naar Nathalie.

Nathalie grijnsde even en keek rond. Ze keek hem aan en knikte even. "Jep, elke nacht zit ik wel buiten" zei ze en grijnsde even. Ze keek kort naar de auto's en hoorde de vraag. Ze keek hem aan en haalde haar schouders op. "Nee hoor" zei ze en glimlachtte zwakjes. Ze loog misschien wel maar ze wilde niet nog iemand kwaad maken. Haar broer, Matt en Han haatten Dk al. Ze zweeg weer en liet haar zakken. Rustig ging ze tegen de muur aanzitten. Ze keek dan weer rustig naar Rául. Ze vond het wel leuk dat hij het vrtoeg maar nu zou ze het nog even niet vertellen, nee daar had ze nu even geen nood aan.

Rául keek naar zijn auto. 'Ik meestal ook, tenminste ik rijd 's nachts mee. Overdag rommel ik er aan om de auto's sneller te maken.' Zei hij rustig. Hij sloot de deur van zijn auto, er waren hier amper straatlampen, hij deed de deur van de Aston weer omhoog en zette de neon onder de auto aan, een blauw licht kwam onder de auto vandaan. 'Nee hoor.' Antwoordde Nathalie op zijn vraag, hij wist beter, maar blijkbaar wou ze het niet zeggen of vertrouwde ze hem niet. Het maakte hem ook niet uit. 'Is goed.' Zei hij twijfelend. Rául keek haar bezorgd aan. 'Heb je een partner?' Vroeg hij zachtjes. Hij keek naar zijn garage en opende deze. Hij liep naar binnen en bekeek wat er allemaal lag, spullen om de auto op te voeren, neon's raam stickers en nog van dat soort spul. Hij ging tegen de muur staan hij was best nieuwsgierig wat Nathalie dwarszat, maar als ze het niet wou vertellen moest ze dat niet doen. 'Is hier veel te doen 's nachts?' Vroeg hij om weer gespreksstof te krijgen hij keek naar de neon die onder zijn Aston vandaan kwam. Die had hij er zelf onder gezet.

Nathalie keek hem aan en zweeg even. Ze hoorde de vraag en knikte. "Ja" zei ze zacht en dacht aan DK. Ze schudde de gedachte even weg en keek even rond. Haar bruine ogen keken weer naar Rául. Ze glimlachtte zwakjes en knikte daarna. "Vaak zijn er meetings en races" zei ze kalm en glimlachtte. Races, meetings oh wat hield ze daarvan! Ze stond weer recht en rekte haar even uit. Ze merktte toen iets en liet haar armen snel zakken. Ze hoopte maar dat Rául niet opgemerkt had dat ze een soort kleed aanhad. Het was kort dus als je je uitstrekte.. Ze schudde de gedachte weg en keek naar de auto's, alsof er niets aan de hand was.

XD

Rául luisterde. Weer merkte hij dat ze ergens aan dacht. Hij deed alsof hij het vergeten was. 'Valt er wat te verdienen met die races of zijn ze hier niet allemaal zo rijk als ik?' Zei hij grijnzend, zo rijk was hij nou ook niet, maar hij had geld genoeg. Hij keek naar Nathalie die zich uitrekte en wat er toen te zien was. Hij was niet verbaasd ofzo, maar hij genoot ervan voor zolang het er was. 'Sexy hoor!' Grapte hij. Hij keek naar Nathalie die naar zijn auto's keek. Waarschijnlijk had ze gehoopt dat hij het niet gezien had.

(beetje kort)

Nathalie keek hem aan en grijnsde even. "Vaak win je hun auto als je wint en anders geld" zei ze kalm en keek kort naar de auto's. Ze hoorde opeens de woorden en slikte even. Had hij het gezien?! Ze keek naar hem en zweeg. Ze wist even niet wat ze kon gaan zeggen. "Euh oke dan" zei ze zachtjes en lichtjes begon ze te blozen. Ze wendde haar blik af en zweeg. Ze haatte het echt. Soms kon ze er neit tegen als ze nog maar aangeraakt werd. Al was het haar wang ofzo! Nathalie keek naar de grond en zweeg nog steeds.

[Loll xd]

Rául grinnikte blijkbaar vond ze het niet erg fijn, maar hij kon er ook niks aan doen dat hij precies op het goede momenten naar haar keek. Hij griste de sleutels van de Aston uit zijn zak en startte met die wat muziek op, de auto sleutels van hem waren bijna afstandsbedieningen, je kon er alles mee muziek aan zetten deur openen kofferbak openen muziek aanzetten, helaas kon hij de auto nog niet van een afstand besturen. Hij keek naar de auto. 'Weet je veel van auto's?' Vroeg hij zacht, hij keek naar zijn overige auto's hij had in een andere garage nog een auto staan, het was een cadeau van een vriend geweest, die het van Spanje naar hier had gebracht en in een loods had neer gezet. Hij zou de auto straks wel ophalen. Hij keek vaagjes naar de maan die bijna helemaal vol was. Hij keek naar Nathalie en zweeg.

Nathalie keek hem aan en hoorde de muziek dan. Ze keek rond en dan naar hem. "Redelijk veel" zei ze kalm als antwoord op zijn vraag. Lichtjes glimlachtte ze. Ze bleef maar staan want ze wilde niet weer een voorval als dit. Ze vond het zelfs niet fijn als zelfs DK zoiets zou zien, al was hij haar vriendje. Nathalie zweeg en keek weer naar hem. Ze bekeek de auto's weer, ze waren echt wel mooi. Ze dacht even aan de crash die ze gehad had maar schudde de gedachte weer weg en richtte haar rustig op Rául.

Rául keek bedenkelijk naar de Aston. Hij liep er heen en opende de motorkap. Hij keek er in er zat nog steeds een standaard motor, in het enige wat er veranderd was en er zat turbo in. Hij bekeek enige motoren in zijn garage. Enkele waren sneller, sommige pasten niet. Hij keek naar Nathalie, nu had hij geen zin om er aan te rotzooien. 'Ik heb nog een auto, hij staat ergens in een loods in de haven.' Zei hij kalm hij haalde weer een sigaret uit het pakje en stak hem op. Hij had zin om te roken nu. Hij keek naar de Mazda van Nathalie, hij zou graag willen ruilen, maar dan alleen voor de Aston, en het was logisch dat Nathalie dat nooit zou doen. Een race zou kunnen, maar Rául was er even niet bij met z'n kop dus dan zou hij zeker verliezen. Hij nam enkele trekken van zijn sigaret en gooide hem toen op de grond, hij had geen zin meer. Hij keek naar zijn Supra en naar de RX8 2 totaal verschillende auto's maar allebei erg snel en super mooi.

Nathalie keek rustig toe hoe hij zijn auto's bekeek. Ze grijnsde even en keek op haar klok. Hmm ze moest maar eens vertrekken. Ze moest nog wat doen. Ze gaapte even en hield haar in om haar niet weer te gaan uitstrekken. Ze liep rustig naar Rául en keek hem aan. "Ik ga weer eens. Ik zie je nog" zei ze kalm en knipoogde. Ze keek nog even naar de auto's en liep dan naar haar auto. Ze stapte in en startte de motor. Ze gaf gas en de auto scheurde weg. Ze liet hem in de bocht driften en scheurde daarna echt weg.

Rául zag Nathalie op haar horloge kijken. 'Salut!' Riep hij haar nog na, maar ze was al weg een mooie drift en ze was uit het zicht verdwenen. Hij keek naar zijn auto's, het was tijd om zijn nieuwe Toyota op te zoeken. Hij liep naar zijn Aston Martin stapte in startte de motor en reed hem in de garage. Hij liep uit de garage sloot de deur en pakte zijn Blackberry uit zijn broekzak, hij bestelde een taxi en wachtte tot die zou komen. Enkele minuten later kwam een zilver kleurige mercedes-benz de hoek om, een Japanse chauffeur wenkte dat hij in kon stappen. Rául liep rustig naar de taxi. 'Naar de haven.' Zei hij kortaf, de taxichauffeur startte de motor weer en reed weg.