U need help.

,,Ga je vandaag nog racen", vroeg een vrouwelijke stem van uit het donker. ,,Nope", klonk een antwoord kort af. ,,Driften", ging de vragende stem verder. ,,Nope" ,,Ga je uberhaupt nog iets doen op deze late avond", een oudere vrouw, bezig met het droog boenen van een bier glas stapte vanuit de keuken naar de bar toe waar een jongeman zijn laastste slok opdronk. ,,Waarschijnlijk niet", de jongen bracht zijn klanken droog en lacherig, gevolgd door het neerzetten van zijn glas en het opkijken naar de bar- eigenaresse. Met zijn arm hangend op de bar keek hij haar verveeld aan. Ze had hem al enkele vragen gesteld waar hij telkens hetzelfde antwoord op gaf. Die vrouw gaf ook nooit op, ook al wist ze het antwoord toch wel, ze bleef door vragen. Ook dit keer kwamen ze uit op hetzelfde. ,,Het zou je goed doen weer voor het stuur te kruipen, je was zo goed", probeerde ze nog vriendelijk waarbij ze haar peuk voor kort uit haar mond hield. ,,Was", herhaalde de jongen luid. ,,Het perfecte woord", lachte hij nog waarna hij rondjes begon te cirkelen met zijn rietje door zijn lege glas. De ijsklontje botste met een klingel geluid tegen elkaar aan op de beat van de muziek die in het café zacht te horen was. ,,Kom op Dash, je weet heus wel dat er niks verandert is sinds-", ze stopte en keek schamend weg. ,,Sinds ... ", probeerde ze nogmaals maar er kwam geen woord uit. ,,Het is Drake, Dash bestaat niet meer", mompelde Dash bazig. ,,En sinds die dag race ik niet meer, punt uit, het is voorbij, basta, finisht, finitura, acabado,acabamento, finition", bracht hij woedend in elke mogelijke taal die hij kende, al waren het er meer. ,,Gesnopen, Tessa", blafte hij er nog achteraan en keek naar de grond. Daar trof hij dat walgelijke ding aan op vier wielen. Het enige wat het beeld nog plezierig maakte was de zwarte pitbull die ernaast op de grond lag te slapen. De vrouw, Tessa genaamd keek hem meelevend aan, hij moest eens weten hoeveel zorgen ze om hem had, teveel als je het haar vroeg. Daarom vermande ze zich en keerde ze hem de rug toe. ,,Je gedraagt je als een kleuter ... Dash", zijn naam sprak ze harder en bozer uit dan de rest. Ze hoorde de klap die Dash zijn vuist veroorzaakte, bij het slaan op de bar. De jonge pitbull schoot wakker en keek op. Daar trof hij zijn baasje aan die zijn gezicht naar buiten had gericht. De hond keek met hem mee door het raam naar een donker groene Nissan die daar geparkeerd stond. ,,Ik kan het niet meer", snoof hij inhoudend. ,,Je kan het niet alleen", Tessa had zich al weer naar hem omgedraait. Met een lieve glimlach had ze haar hand op zijn schouder gelegd. ,,Je hebt gewoon iemand nodig die je kan en wil helpen".



Iedereen is welkom -het liefst iemand die Dash kan en wil helpen =3