Racen, midden in de nacht

Een jong meisje scheurde door de straten. Andere auto's scheurden achter het meisje aan. Ze was een van de leiders van de groep. Ze scheurde naar de plaats waar de race zou starten en met een drift parkeerde ze. Het meisje stapte uit en gaf een paar jongens een boks tegen hun vuist of schouder. Iedereen kende haar wel. Ze rekte haar uit en zette haar op de motorkap. Ze had zin in een nieuwe uitdaging deze keer. De ophaalbrug. Zeker als er net een boot zou komen, super. Lila grijnsde en keek nieuwsgierig om haar heen. Ze was benieuwd wie er deze keer tegen haar zou racen. Ze keek even naar twee auto's die wegscheurden, op naar de race. Lila kende bijna iedereen die hier nu was met zijn auto. Ze knikte af en toe naar een paar vrienden die voorbij kwamen. Vele mensen bewonderden haar auto. Natuurlijk kon hij nog vele mooier omgebouwd worden maar nu nog niet. Ze was nog aan het nadenken over dé perfecte look. Lila grijnsde even en hoorde een motor. Ze keek op en glimlachte ze toen ze de auto naast haar zag parkeren. Iemand bekend?

&Elyaz

Met piepende banden scheurde hij door de bocht van een drukke straat. Hij slalomde tussen de andere auto's door. Hij had namelijk te horen gekregen dat er een race was en natuurlijk waar die was. Hij zag de rij met geparkeerde auto's al. Hij maakte het laatste handrembochtje waarna hij hard de rem in trapte en zijn auto precies doorgleed tot een meter van de andere auto af. Hij had zijn Audi R8 deze keer meegenomen. Hij had hem al een tijdje en hem zelf getuned. Hij liet zijn muziek die achter uit de auto kwam aanstaan, samen met de lichten. Er zat fel neonlicht in. Hij stapte uit en ging op zijn auto zitten wachten tot de race zou beginnen. Hij had zijn zonnebril nog op en zijn niet zichtbare blik was gedreven. Hij keek wat rond en sommige mensen kwamen erbij staan, alleen was hij meer bezig met de race dan de mensen die zijn auto bewonderden.

Rustig keek Lila naar de auto's. Ze keek even op toen iemand haar riep. "Hee Lila, wist je al dat die vrienden van DK hier zitten?" vroeg de jongen en wees naar een groep rond een rode auto. Lila snoof even en zag ze kijken. "Nog fijner. Als ze maar niets van plan zijn. Ze hebben vroeger genoeg uitgestoken met mijn moeder, ik knal hun kop er nog af" siste het jonge meisje kwaad. De jongen zweeg even. "Doe maar rustig en concentreer je maar op die brug" zei hij en grinnikte even. Lila knikte en zei hem gedag. Even gleed haar blik nog naar de groep die aan het grijnzen waren. "Grijns zolang je leeft" fluisterde het meisje dreigend. Ze keek even op en zag de jongen met zijn auto aankomen. Een Audi R8. Ze grijnsde even. Ze herkende hem nog wel van de discotheek toen. Ze keek even rond en hoorde dat het haar beurt was. "Ik kom zo" riep ze en stond op. Ze liep even naar hem toe. "Hey, dat is lang geleden" zei ze grijnzend. Sarcasme dus. Het was helemaal niet lang geleden. "Hoe gaat het met je?" vroeg ze rustig en keek hem aan. Ze stak haar handen in haar zakken.

Een soort van gehypnotiseerd door de muziek staarde hij naar een bepaald punt. Hij was er echt helemaal niet bij met zijn gedachten. Hij keek op toen een meisje tegen hem begon te praten. Hij herkende haar nog wel van de discotheek. Ze ging was vlug weggegaan om iets leuks te gaan doen ofzo, waarna hij te horen had gekregen dat er een race was, maar hij was lekker binnen gebleven en met dat andere meisje wezen praten. Hij had geen zin om zijn leven op het spel te zetten omdat hij voor racen toch echt teveel op had. 'Goed met jou?' Vroeg hij met een glimlach. Hij kreeg te horen dat de race zo zou beginnen. 'Race jij ook mee?' Vroeg hij aan haar aangezien niet iedereen die hier was racede. Hij sprong van zijn auto af en ging van op zijn stoel zitten. Hij zette zijn muziek iets zachter omdat hij anders het startsein niet zou horen. Hij wachte nog even op haar antwoord terwijl hij wat dingen instelde.

Lila keek even om haar heen en zag dat een paar vrienden van DK hun klaarmaakten. Ze deden mee. Dat voorspelde niet veel goeds. Ze snoof even en keek naar de jongen. "Ja ik race mee" zei ze kalm. "We zien wel wie er wint" zei ze vriendelijk en glimlachte. Ze keek even rond en zuchtte. "Als ik het overleef" mompelde ze even. Ze hoopte dat hij het niet gehoord had. Ze knikte nog even naar hem en liep naar haar auto. Ze gaf een vriend een boks en zuchtte. "Ik zie het echt niet zitten" zuchtte ze. Hij kneep even in haar hand en glimlachte. "Kom op. Laat zien wie jij bent" zei hij en het meisje knikte. Ze stapte in haar auto en startte hem. Ze draaide haar auto om en zette haar naast de rode auto. Ze keek even naar de twee en snoof. Ze moest dus goed oppassen voor de rode en de blauwe. Ze keek naar voren en liet haar motor even brullen. Ze keek niet meer naar hun. Ze moest zeker wegblijven van de twee. Ze gaf nog wat gas en luisterde genietend naar het gebrul van de motoren.

Hij knikte. We zien wel wie er wint. Hij greens. Ja inderdaad dacht hij. Net voordat hij zijn deur dichtgooide hoorde hij haar nog wat zeggen. Als ik het overleef.. Hij keek verbaast op. Hij zou haar wel in de gaten houden tijdens de race. Hij verwachtte dat ze toch niet ver achter of voor hem kwam te liggen. Hij liet zijn muziek op dezelfde sterkte luiden. Dat deed hij altijd. Zonder muziek, was autorijden niet zo leuk als met muziek. Hij gaf wat gas. Hij kende de route die ze zouden moeten afleggen. De brug. Het was zo'n gaaf gevoel om daar overheen te vliegen met je auto. Hij hoopte maar dat er een boot zou komen. Het startsein werd gegeven en hij gaf vol gas. Zijn auto scheurde met piepende banden aan en hij hielt de auto's nauwkeurig in de gaten. Heel afentoe liet hij het gas een beetje los, maar dat was voor hooguit een paar seconden. Langer hielt hij het niet vol namelijk om geen gas te geven. Hij zag dat het meisje dicht bij hem lag. En in zijn spiegel zag hij een rode en een blauwe auto constand bij haar auto bumperkleven. Hij liet zijn gas een beetje los en gooide zijn stuur om. Hij gooide hem net tussen de auto's en het meisje zijn auto in waarna hij draaide en weer vol gas verder reed. Hij liet op zijn achterbank een seinbordje omhoog komen met de tekst: Stop or it will be you're death. Hij stopte een kauwgom in zijn mond waarna hij zijn stuur weer vastpakte. Hij kwam weer dichtbij de auto van het meisje te liggen.

Lila staarde voor haar uit en zuchtte. "Mam, help" zei ze zacht. Ze zag het startsein en gaf meteen gas. De blauwe auto schoot vooruit en ze scheurde de straat op. Ze keek even in de spiegel en zag wat de jongen deed. Lila glimlachte en grijnsde. Dit kon nog wat worden. Ze gaf nog wat meer gas en scheurde naar de eerste bocht. Ze gaf nog wat meer gas zodat ze voor de jongen kon gaan rijden. Meteen maakte ze een mooie drift en scheurde verder. De blauwe en de rode auto negeerden het wat de jongen deed. Het was hun taak. De blauwe gaf meer gas en begon wat tegen de jongen aan te rijden langs de zijkant van hem. Hij maakte in de bocht een drift en hoopte dat hij tegen de jongen zou aanbotsen omdat hij nogal links reed. De andere auto hield het even kalm maar na de bocht zocht hij een vrij recht stuk en gaf volle gas. Hij scheurde naar de Honda toe en begon naast Lila te rijden. Hij deed alsof hij sneller wilde zijn zodat het misschien niet zou opvallen dat hij iets van plan was. Lila snoof even en gaf nog wat meer gaf.

Hij zag dat de twee zijn teken negeerde. Hij greens vals. Zijn ogen stonden scherp en de adrenaline voelde hij door zijn aderen stromen. De kracht waarmee hij reed vergrootte hij en hij scherude er hard vandoor. Hij zag de blauwe auto tegen hem aan kleven. Hij keek voor zich en zag de bocht. Wie niet waagt wie niet wint.. Dacht hij. Hij week licht uit waarna hij op het nitro knopje drukte en met vol gas door de bocht slipte. Zijn auto raakte bijna de huizen maar zolang het bijna was interesseerde het hem niet. Hij ging er hard vandoor. Hij zag dat de rode auto weer bij dat meidje was. Hij schatte de afstand. Het zou precies genoeg moeten zijn. Dacht hij. Hij reed met zijn auto erheen en ging met plankgas en volop nitro tussen de 2 auto's door. Hij keek in zijn spiegel en zag dat de rode auto uit balans raakte en uit de baan belandde. Hij keek in zijn andere spiegel en zag dat het meidje nog wel op de baan was. Hij reed hard door en focuste zich weer op de weg en de route.

Lila snoof even en keek even opzij. Ze balde haar handen stevig om het stuur en gaf nog gas bij. Ze scheurde over de straat en schrok even toen ze een auto zag voorbijscheuren. Lila keek in haar spiegel, de blauwe auto was weg. Lila gaf meteen gas en scheurde naar voren. Ze zag de brug al meteen aankomen en gaf nog meer gas. Ze lette niet meer op anderen en zag dat er een boot aankwam. Lila grijnsde en gaf nog meer gas. De rode auto gaf volle gas en scheurde in haar richting. Ze naderden samen de sprong en beide auto's vlogen over de brug heen. Alles leek goed te gaan. Lila kwam neer maar de rode auto stuurde volop links. Hij beukte met zijn auto tegen die van Lila. Lila schrok en de auto botste tegen een paal. Ze voelde opeens vele scherven in haar lichaam branden. Maar opgeven? Nooit! Lila draaide naar rechts en gaf nog wat gas. Ze scheurde de baan op richting de finish. Ze gaf gas en scheurde de finish over. Ze maakte een drift en stopte. Ze was gewonnen. Vrienden liepen naar haar toe en een jongen tilde haar uit de auto. Lila beet op haar lip en hing onder het bloed. Haar rechterarm en schouder doorboord met scherven.

Hij had nog even toegekeken of alles goed met haar ging, maar focuste zich weer op de weg. Nog even en hij zou eroverheen gaan. De boot naderde en de brug begon al open te gaan. Hij gaf volop nitro en vloog als het ware door de lucht. Hij zag in zijn spiegel dat de rode auto tegen het meisje dr auto beukte. Hij schrok zich dood en zijn auto belande weer aan de andere kant van de ophaalbrug. Hij remde direct. Op het moment dat hij wilde uitstappen, scheurde ze weer aan. Die is gek! Dacht hij vol ongeloof. Hij gaf weer vol gas en scheurde achter haar aan. Toen hij zag dat ze over de finish ging en stopte, stopte hij ook direct. Hij trapte op de rem en met een sliding kwam hij tot stilstand. Hij vloog zijn auto uit en ging direct op haar af. Hij bekeek haar vlug. Hij had een ehbo opleiding gehad waardoor hij haar wilde helpen. Iedereen probeerde erbij te komen en hem gewoon aan de kant te douwen. 'Gvd! Donder allemaal op en gauw!' Zei hij hard. De meeste luisterde wel. De rest ook nadat hij er een een stuk verderop had neergegooit. Hij richtte zich weer op het meidje. 'Dit kan echt pijn doen.. Maar die scherven moeten eruit' Zei hij. Voorzichtig haalde hij de scherven eruit en haalde verband uit zijn auto. Dat was iets wat standaard in zijn auto lag. Hij verbond haar arm en keek naar haar. 'Als je wilt heb ik wel iets tegen de pijn.. Maar weet niet of je drugs gebruikt?' Zei hij tegen haar. Als ze wilde mocht ze zo een jointje. Dat verdoofde helemaal.

Lila klemde haar goede arm rond de nek en beet op haar lip. Ze kneep pijnlijk haar ogen dicht en keek op toen ze Elyaz zag. Ze zweeg en voelde hoe hij de scherven eruit haalde. Ze vloekte even van de pijn en balde haar vuisten. Ze voelde hoe ze neergezet werd en glimlachte zwak naar de jongen. Ze keek weer naar Elyaz en hoorde de woorden. Ze schudde meteen haar hoofd en draaide haar om. Ze liep naar de auto en gooide haar deur dicht. Ze keek even naar de rode auto die aankwam en zag zijn grijns. Lila werd woedend en liep op hem af. De jongen stapte uit en lachtte even. Lila keek hem strak aan en nam hem bij zijn kraag. Ze duwde hem tegen zijn auto en gaf een klap met haar vuist. Ze negeerde alles en liep weg. Ze liep het donker in. Woede stroomde door haar aderen.

Hij knikte toen ze haar hoofd schudde. Het was ook haar keus. Ze was dus in ieder geval verstandiger dan hijzelf.. Dacht hij. Hij keek toe hoe ze naar haar auto liep en de deur dichtgooide. Opeens zag hij haar woedend naar de jongen in de rode auto lopen die net gearriveerd was. Ze duwde hem tegen zn auto aan en sloeg hem met zijn vuist waana ze woedend aanliep. Hij zag de jongen van de auto haar uitlachen. Hij ging eropaf en klapte hem met 1 goede rake klap tegen zn slaap knock-out. Hij stapte zijn auto in en reed in de richting waar het meidje heen was gelopen. Hij zag haar nog lopen en stopte bij haar. Hij drukte op een knopje waardoor zijn raam openging. 'Zal ik je naar huis brengen? Met je eigen auto valt niet echt meer te rijden..' Zei hij. Hij vond het veelste gevaarlijk voor haar om alleen naar huis te moeten lopen. Hij keek haar vragend aan en wachtte op haar antwoord.

Lila staarde voor haar uit en negeerde alles om haar heen. Ze zuchtte even en voelde haar schouder pijn doen. Ze beet op haar lip en liep stevig door. Ze hoorde opeens een motor en keek opzij. Ze zag Elyaz en hoorde de vraag. Ze zweeg en keek weer naar de grond. Wat moest ze nu antwoorden? Ze schudde zuchtend haar hoofd even. Ze keek hem aan en zweeg nog steeds. "Waarom?" vroeg ze zacht en slikte even. "Er zijn er genoeg die me zouden brengen en waarom jij?" vroeg ze daarna en keek hem aan. Ze snoof even en liep sneller. Ze sloeg opeens een donker steegje in waar een auto niet doorging. Ze zette haar tegen de muur en een traan gleed over haar wang.

Hij zag haar zwijgend naar de grond kijken totdat ze haar hoofd zuchtend schudde. Hij was er een beetje verbaast over. Ze keek hem aan maar zweeg nog steeds. Toen ze zacht vroeg waarom, was hij nog verbaasder. Toen vertelde ze dat er genoeg haar zouden brengen, dus waarom hij? Ze sloeg een donker steegje in en verdween uit zijn zicht. Zijn auto zou er niet doorheen passen. 'Dan niet..' Zei hij zuchtend en reed zijn auto achteruit. Hij besloot toch nog even te wachten voor het geval dat ze ich zou bedenken. Had ze enig idee wat voor mensen er rondliepen rond deze tijd in deze buurt? Dacht hij en keek naar het steegje. Hij wachtte nogsteeds op haar.

Lila negeerde de woorden opnieuw en zuchtte diep. Ze voelde haar niet goed. Duizeligheid. Ze voelde de pijn door haar arm gaan en kneep haar ogen dicht. Ze kroop tegen de muur en lichtjes in elkaar. Ze kneep in haar schouder en had haar ogen pijnlijk dichtgeknepen. Ze trilde even en beet op haar lip. Oh wat een pijn. Ze zette haar andere hand even tegen de muur en probeerde op te staan. Ze kromp weer in elkaar en zuchtte. Ze begon misselijk te worden en als ze rechtop wilde staan werd ze duizelig. Het werd plots zwart voor haar ogen. Lila probeerde bij bewust zijn te blijven maar het lukt niet. Haar hoofd bonkte tegen de muur en haar ogen vielen dicht. Ze was door de pijn en duizeligheid haar bewustzijn verloren.

Hij wachte en wachte en ze kwam maar niet. Hij keek even op zijn horloge. Het was al best laat geworden. Hij wierp nog een blik op het steegje. Hij verwachtte niet dat ze zich zou bedenken. Misschien was ze wel doorgelopen en aan de andere kant verdwenen? Hij zuchte. Hij pakte een papiertje en een pen en begon te schrijven. Hee, ik weet niet waardoor je zo boos ben.. Maar als je wilt dat ik je nog naar huis breng bel me maar, mijn nummer is 06-37942882. Hij gooide het briefje uit zijn raam en reed aan. Hij zou nog even kijken of de nieuwe xenon lichten voor zijn ferrari waren geleverd en ze dan in zijn auto monteren. En natuurlijk nog even smsen met Steef. Met die gedachten reed hij over de weg en keek rond. Maar iets in hem vertelde hem dat hij om moest draaien. Omdat het hem niet lekker zat, draaide hij om en reed terug waarna hij uitstapte en het briefje wegschopte. Hij zag wat op de grond maar het was zo donker dat het amper te zien was. Hij pakte zijn auto sleutels waar een lampje aan zat en zette die aan. Het was dat meisje, ze had haar ogen dicht. Deed ze alsof? Sliep ze? Dacht hij verbaast. Zacht duwde hij haar aan. Toen er geen reatie kwam duwde hij nog iets. Als ze alsof deed zou ze al lang in de lag zijn geschoten, en als ze sliep zou ze allang wakker moeten zijn. Dan bleef er maar een optie over, ze was bewusteloos. Hij tilde haar overeind en droeg haar het steegje uit waar hij haar in zijn auto legde op de achterbank. Daar was het in iedergeval warmer en veiliger voor haar. Er zat niks anders op dan wachten. Hij zette een muziekje op en checkte af en toe zijn spiegel om te kijken of ze weer bij was gekomen.

Lila was nog steeds niet bij haar bewust zijn. Ze ademde zwaar en begon te zweten. Ze woelde even en schrok opeens wakker. Ze wist niet waar ze was en keek geschrokken rond. Ze schoot achteruit en voelde haar schouder tegen het raam botsen. Ze beet op haar lip en vloekte even. "Waar ben ik?" vroeg ze plots geschrokken en keek om haar heen. Ze hoorde de muziek en zag opeens de jongen zitten. Ze zweeg en wreef even over haar pijnlijke arm. "Wat is er gebeurd?" vroeg ze zacht en kwetsbaar. Ze trilde nog steeds een beetje van de pijn die ze op dit moment voelde. Ze bleef zitten waar ze zat met haar hand op haar pijnlijke schouder.

Hij begon zich aardig te vervelen. Hij keek een beetje doelloos naar de auto's die voorbijkwamen. Hij hoorde ineens een bonk tegen het raam hij keek om en zag dat ze wakker was. Ze vroeg geschrokken waar ze was. 'Ik mijn auto, bij dat steegje' Zei hij geruststellend. Toen vroeg zacht en kwetsbaar ze wat er gebeurd was. 'Ja.. Geen idee, je was ineens buiten bewustzijn in dat steegje' Zei hij en zag dat ze trilde en haar hand op de gewonde schouder had liggen. 'Als je wil kan ik je naar huis brengen, lopen lijkt me niet zo verstandig nu' Zei hij en keek haar aan. Hij hoopte dat ze niet weer zo koppig zou zijn aangezien ze dat net ook was.

Lila zweeg even en staarde voor haar uit. Pijn stroomde door haar lichaam. Ze snoof even en kneep in de schouder. Laat het ophouden! Ze keek even naar Elyaz en hoorde de woorden. Ze luisterde ernaar en knikte dan maar even. Ze gaf haar adres en kroop in een hoek. Ze trok haar benen op en kneep in haar schouder. Overal had ze pijn. Zoveel pijn. Lila sloot haar ogen en trilde nog steeds. Ze keek even naar de jongen maar na een tijd viel ze in slaap. Ze schoof op de achterbank en haar ogen vielen toe. Stiekem wilde ze niet slapen en had ze alles geprobeerd om wakker te blijven. Ze ademde nog steeds onrustig en onregelmatig.

Hij herkende de straat die ze hem vertelde. Hij zag haar in de hoek kruipen en haar benen optrekken. Ze had haar ogen gesloten en hij vroeg zich af of ze nu sliep. Hij had een vermoeden van wel. Hij reed zijn auto achteruit en reed de weg op. Inplaatsvan de hoge snelheid die hij normaal reed, reed hij nu rustig. Hij drukte opeen knopje om zijn kenteken te verwisselen. Zodat zijn echte kenteken niet gespot zou worden. Hij reed verder en uiteindeijk kwam hij in de straat uit. Nu nog het nummer vinden.. Dacht hij. Hij keek naar bijde kanten. Oneven en even. Het was oneven dus hij hoefde maar naar een kant te kijken. Hij haalde zijn sleutel uit het contact en keek achterom. 'Hé' Zei hij zacht. Hij kreeg geen reactie. Hij gaf haar een zacht duwtje tegen haar goede schouder. Eindelijk kreeg hij reactie. 'Je bent bij je huis' Zei hij en keek of ze het begrepen had.

Lila sliep een tijd en hoorde opeens iets. Ze draaide wat en voelde het duwtje. Ze krabbelde overeind en keek wazig op. Ze hoorde de woorden en zweeg even. Ze besefte laat wat hij gezegd had en kroop uit de auto. Ze hoestte even en hield haar schouder stevig vast. Ze proefde bloed in haar mond en slikte het zo snel mogelijk in. Ze wilde niet zeggen tegen hem dat ze eigenlijk juist helemaal niet goed was. Ze wilde niemand die ongerust was. Ze zweeg en zocht naar haar sleutel. Ze voelde overal in haar zakken en maakte de deur open. Ze struikelde bijna naar binnen maar hield haar bij de deur vast. Ze vloekte zacht en keek even naar Elyaz. Ze hoopte stiekem dat hij nu weg zou gaan. Al zou het niet goedkomen. Wat moest ze doen?

Hij keek toe hoe ze overeind krabbelde en haar ogen opende. Hij wachtte op antwoord maar na een tijdje stapte ze gewoon uit. Hij deed hetzelfde en gooide zijn deur dicht. 'Ik zou er een dokter naar laten kijken, misschien heeft het iets belangerijks geraakt' Zei hij. Hij zag hoe ze naar de sleutel zocht en toen vlug de deur opende waarna ze bleef staan. Hij gaf haar een papiertje met zijn nummer erop. 'Als er nog wat is, je kan me gerust bellen' Zei hij.Hij merkte wel aan haar dat ze alleen wilde zijn nu. 'Sterkte in iedergeval' Zei hij en draaide zich om naar zijn auto en stapte weer in. Hij reed aan en zette zijn muziek hard aan. Van zijn planning zou niks meer komen.