Just the game

Met piepende banden kwamen de auto's de laatste bocht om. De race zat er bijna op en Job moest dit winnen voor zijn sponsors, en natuurlijk was het prijzengeld ook niet mis. Met een nog een honderd meter te gaan lag hij op een tweede plek. De persoon op de eertse plek reed in een Audi A4 en Job zijn witte Dodge Charger. Een auto die veel aan kan en ook nog de nodige snelheid heeft na flink wat tijd doorbrengen bij tuningsbedrijven. Nog een laatste stoot gas erbij en eindelijk ging hij de audi voorbij, het zou de eerste keer in tijden worden dat hij zou winnen en had hij het ook wel verdiend vond hij zelf. Na al het harde werken aan zijn auto's. De auto's kwamen één voor één de finishlijn over en meteen stapte de jongen uit de Dodge. Gewonnen! De man in de audi stapte meteen uit en begon een opstootje te veroorzaken omdat zijn agressie kwijt te kunnen. Met een brede glimlach nam Job de prijs in. Een paar duizend dollar cash was voldoende om voorlopig vooruit te kunnen.
De man uit de audi kwam met een kwaad gezicht op Job aflopen en voor hij kon reageren had hij al een vuist tegen zijn kaak gekregen, het hoorde erbij en dat wist hij al te goed. Voor Job ook maar iets terug kon doen werden ze uit elkaar gedreven en kwam er al snel een politiewagen aan. ''Weg!'' riep een van de toeschouwers. Al snel waren de toeschouwers verdwenen en was er van racers niks meer te zien, alleen wat rook van de auto's die snel wegreden. Blijkbaar had de man pech, hij was te laat om zijn A4 te bereiken en werd meegenomen. Met een brede grijns keek Job door de spiegel van zijn auto. ''This is the game dude...'' zei hij zachtjes en reed daarna weg. Een tijd later was de kust veilig en kwamen de racers nog een keer bij elkaar. De toeschouwers kwamen weer terug. Uit ervaring wisten ze dat politie niet vaak op dezelfde plek terugkwam. Teminste...Hier deden ze dat niet.

Rául had de politie aan zien komen en was al weg met zijn Nissan voordat ze hem gezien hadden.. Hij keek in zijn achteruit kijk spiegel, er zouden meer races volgen, en een daarvan zou hij bijwonen, tegen een van zijn grootste rivalen, die in een porshe reed... Na een tijdje ging hij weer terug naar de plek waar net alle mensen waren geweest, en het kleine opstootje met de 2 jongens, de winnaar had een goede klap gekregen, en Rául wist maar al te goed van wie, de jongen waar hij in het café behoorlijke ruzie had gehad.. Hij stopte zijn wagen naast die van de jongen die net de klap ontvangen had.. Zette zijn auto uit en stapte rustig uit.. Deze wagen was een van zijn snelste, tot hij zijn Aston Martin helemaal race klaar had gemaakt, dan zou die zo ongeveer met de DTM klasse mee kunnen rijden... Hij keek naar de jongen.. 'Dat was een behoorlijke klap, gabron.' Zei hij rustig, het laatste woordje Spaans in zijn zin betekende letterlijk 'vriend' in zijn taal, niet dat hij deze jongen als een vriend beschouwde, het was een soort stopwoordje geworden.. Rául leunde tegen zijn wagen.. Er waren een paar leuke meiden hier.. Niet om een serieuze relatie mee te beginnen, gewoon om een avondje mee door te brengen en daarna weer te dumpen.. Hij keek naar de wagen van de jongen, een Dodge.. Het enige merk waar hij nog niet in gereden had. 'Leuke wagen heb je daar.' Zei hij rustig.. Hij opende deur van zijn wagen en haalde een pakje sigaretten uit zijn dashboard kastje.. Hij nam er een in zijn mond en keek weer naar de jongen.. 'Ook?' Vroeg hij terwijl hij het pakje half naar hem uitstak..