Opnieuw een meeting..

Lila keek de jongen aan en hoorde opeens haar vader. Ze schrok en stapte iets achteruit. De jongen snoof en liet haar los. Lila keek haar vader aan. "Maar hij doet toch niets vekeerds, ben jij nooit verliefd geweest ofzo" zei ze en zuchtte. Ze keek even naar de jongen en dan naar haar vader. Ze wist niet wat de jongen wilde maar deze liet dan ook niets merken. Ze keek haar vader aan en zcuhtte. "Ik blijf liever buiten, hier is het rustiger. Ik kan soms niet tegen de drukte" zei ze zacht en keek haar vader aan.

'Nu nog niet, ik ben verliefd geweest en ben het nog altijd op je moeder.' Zei hij tegen zijn dochter en keek even naar die gast en snoof. Lila kon beter instappen, voor zowel haar gezondheid als van de jongen waar bij ze stond. Misschien was hij te overbezorgd, maar hij moest niets hebben van die jongen. 'Stap gewoon in, geloof me het schorum dat hier zit daar kun je beter niets mee te maken hebben.' Zei hij tegen haar en wachte ongeduldig af. Hij legde zijn hand op het hendeltje om zijn deur open te doen en keek haar even aan. Langer dan dit ging hij niet wachten zonder haar zelf te gaan halen toch niet.

Lila zuchtte even en rolde met haar ogen. Ze keek even naar de jongen en dan naar haar vader. "Pap kom op" zei ze en zuchtte. "Ik ben 15 en ik heb nog niet eens vrienden hier! En ik ga niet mee" zei ze koppig en draaide haar weg. De jongen keek haar aan en deed niets. Hij wilde niet dat haar vader kwaad zou worden. De groep keken toe en grijnzden zachtjes. Lila zweeg en ging koppig tegen de muur aanstaan, nee ze ging niet mee! Al kreeg ze straf ze zou niet meegaan..

Matt stapte uit zijn wagen en wandelde naar Lila toe. 'Lila ga om met wie je wilt, maar niet met deze gozers.' Zei hij tegen haar. Kort keek hij naar de grijnzende groep en neep zijn ogen even tot spleetjes. 'Stop met grijnzen, en lazer op.' Riep hij naar hen toe. Het feit dat ze geen vrienden had daar kon hij niets aan doen, maar hij moest haar als vader gaan beschermen tegen jongen die haar alleen maar wouden om haar te misbruiken. En dat had hijzelf nu al iets teveel meegemaakt vroeger met Nathalie, maar daar wist Lila niets van.

Lila zweeg en stapte een beetje weg van Matt. Ze keek hem aan en staarde naar de grond. Ze ging niet, het was de enige jongen die lief tegen haar deed! Ze zweeg en de jongen keek haar even aan. Hij kneep zachtjes in haar hand en keek dan even naar haar vader. Hij wist niets te zeggen. De groep hield zich dan ook stil en Lila zuchtte. Toch bleef ze staan, ze was best een doorzetter. Een hele koppige zelfs!

'Lila, doe niet zo koppig, je weet dat ik het dan nog steeds van je haal. Dus maak dat je in die wagen zit, of je komt niet maar naar meetings.' Zei hij tegen haar en stak zijn handen in zijn zakken. Waarom moest hij nu al vader zijn? Veel te jong voor al de stress. Kort keek hij de jongen aan en snoof. 'Als je met haar om wilt gaan loos je hen daar maar.' Zei hij tegen hem. Het was eerder een waarschuwing dan een toegeving, dus die moest niets proberen. 'Voor één keer in je leven luister een keer naar me.' Zei hij tegen haar en wachte even af. Als zij koppig deed kon hij ook koppig gaan doen, en hij was daar een kei in.

Lila keek hem aan en zweeg. "Nou dan kom ik niet meer! Wat maakt mij het nog uit! Stomme ouders ook!" riep ze kwaad en rende opeens naar de groep. Ze keek even naar haar vader en snoof. "Ik kom laat thuis, ik weet wat ik doe. Beter dan hier te zijn!" riep ze en zweeg even. De jongen zuchtte even en zag dat de groep met haar meeging. Hij snoof even en kon niet veel doen. Hij keek naar Matt. "Sorry, ik moet luisteren. Mijn broer.. Laat maar ik zorg dat ze haar niets doen" zei hij zacht. De oudste stopte en keek naar de jongen. "Hierkomen" siste deze en de jongen liep erheen. Lila keek even naar Matt en zuchtte diep. Ze was koppig maar ze wilde eens vrienden hebben..

'Ik zou op je woorden letten, je moet niet afkomen als ze je wat aan doen.' Riep hij naar haar toe. Matt keek zijn dochter na en snoof geirriteerd. Kort keek hij naar de jongen. 'Het is je geraden.' Zei hij tegen hem en stak zijn handen dan in zijn zakken en stapte zijn wagen in en reed achteruit. Even keek hij nog uit het raam naar Lila en schudde lichtjes zijn hoofd. De jongen reed weer naar binnen en stopte naar de auto van Nathalie en staarde een tijd voor zich uit. Kon hij weer eens gaan uitleggen waarom hun dochter was weg gelopen. Maar hij zat nu wel echt overvol van bezorgdheid, geirriteerd legde hij zijn kop op het stuur en staarde naar de gaspedalen.

Nathalie zzat op haar auto en keek rond. Ze keek op toen Matt uiteindelijk kwam en liep naar zijn auto. Ze deed zijn deur open en kroop op zijn schoot. Ze gaf hem een tedere kus en glimlachtte. "Hee, wat is er?" vroeg ze zacht toen ze voelde dat er iets was. Ze keek even rond maar zag geen Lila. "Is ze weer eens koppig geweest?" vroeg ze zacht en zuchtte even. Koppige meisjes konden echt wel erg zijn. Nathalie keek even rond en dan weer naar Matt.

'Lila, ze is weg gegaan met een groep jongens. Ik vertrouw het niet Nathalie wat als er nu eens het zelfde gebeurd als wat er bij jou gebeurd was.' Zei hij bezorgd tegen haar en keek haar dan aan. Kort keek ze naar omstanders en gebood hun maar met een blik weg te gaan. Lila had het ver gekregen bij haar vader, zo bezorgd was hij nog maar twee keer in zijn leven geweest.

Nathalie streelde zijn wang en keek hem aan. Ze zuchtte even en schudde haar hoofd. "Koppig" zei ze zachtjes en gaf nog een kus. Ze stapte uit en keek hem aan. "Ga en neem de rest mee" zei ze zacht en liep naar haar auto. Ze ging erop zitten en glimlachtte even. Ze wist zeker dat Lila nu nog niet in gevaar was en dat er niets gebeurrt was als Matt nu zou vertrekken. Ze keek rond en merktte DK weer even op. Ze zuchtte en keek weer even naar Matt.

Matt keek haar aan en knikte dan maar. 'Zorg er alsjeblieft voor dat er niets gebeurt met je.' Zei hij tegen haar. Hij knikte even naar enkele brede gasten die dan ook in hun wagen stapte. En zo reed hij achteruit. 'Luister, dit gaat om mijn dochter, als er ook maar iets misloopt grijp je in.' Zei hij tegen de mannen en die knikte. Kort keek hij nog naar Nathalie en knikte zachtjes. Dan raasde hij ervandoor met zijn wagen.

Nathalie keek hem aan en knikte zachtjes. "Ik beloof het" zei ze zacht en keek even naar de rest. Ze zuchtte even en hoopte maar dat er niets met Lila gebeurt waws. Ze keek hun na en bleef op haar auto zitten. Ze kon alleen maar gaan hopen dat het goed kwam. Ze keek even rond en merktte de groep van DK op. Ze keken maar kwamen niet, best voor hun..

Matt was inmiddels alweer afgezet door zin vrienden en liep rustig naar Nathalie toe. Hij keek haar aan en zette zich dan naast haar neer. 'Ik had gelijk, die jongen had niets goed inzich. Nu is ze op weg met mijn wagen, met een andere jongen.' Zei hij tegen haar en haalde zijn schouders op. Rustig zette hij zich naast haar neer en keek even rond of hij nog iemand bekend zag. Maar iedereen was al praktisch weg. Raar, de meetings leken korter en korter te worden.

Nathalie keek op en glimlachtte. Ze gaf hem een kus en keek hem aan. "Gelukkig is er niet teveel gebeurd" zei ze zacht en keek even rond. Ze zuchtte even en stond op. "Kom we gaan, ik neem de auto van Lila wel" zei ze en gaf een kus. Ze stapte in de auto van Lila en startte deze. Ze reed naar buiten en scheurde dan naar hun wolkenkrabber.

Matt keek haar aan en glimlachte zachtjes. Hij stapte in haar wagen en keek nog even naar enkele andere wagens. Maar dan scheurde de jongen er ook vandoor richting hun loft. Met volle snelheid verdwenen zowel hij als Nathalie van de plaats. Kort wreef hij in zijn ogen en reed dan weer verder, wel vroeg hij zich af waar ze nu uithingen.