nice ride...

Een 24-jarige, kale man liep over de parkeerplaats, zijn auto stond een eind verderop, zij nieuwe auto, die hij net gekocht had van een voor hem onbekende man, hij had de auto voor weinig had kunnen kopen, hij zou dus wel gestolen zijn, maar daar kon hij niet echt mee zitten.. Een standaard Mercedes AMG, alleen de versnellingsbak, de motor waren niet standaard, en er zou turbo bij in gezet zijn, top snelheid rond de 280 km/u nog niet snel genoeg vond Rául, hij zou er naar kijken in zijn garage, waar ook Michael rond liep, die was altijd goed met opvoeren..
Rául haalde de sleutels uit zijn broekzak en drukte op het knopje, zo'n 100 meter bij hem vandaan hoorde hij het geluidje wat alle mercedes' maakte als ze van het slot gehaald werden door middel van de afstandbediening, en de koplampen gingen aan, waardoor hij de exacte locatie van de wagen kon bepalen.. Hij liep er heen en was verbaasd, zo standaard was de auto niet, de meeste waren zilver, deze was zwart, met glans lak bespoten zo te zien, niet slecht... Hij stapte in en wou de motor starten... 'Godver....' Schreeuwde hij.. De motor startte niet in een keer... Hij opende de motorkap en keek er onder.. Precies zoals de man hem had verteld, alles... Hij probeerde iets te ontdekken waarom de auto het niet deed, maar kon niks vinden, hij zou er dus onder moeten kruipen, maar daar was het nu te donker voor, hij zou dus een sleepwagen moeten halen... Maar daar liep iemand, hij kon van deze afstand niet zien of het een man was.. 'Hey jij daar!' Riep hij terwijl hij met zijn armen zwaaide, misschien kon deze persoon hem helpen, of een mobieltje laten lenen, want die was hij natuurlijk vergeten..

In zijn gedachten verzonken zat hij te denken aan Steef. Ookal kende hij haar nog zo kort, hij hielt zoveel van haar. Hij was de auto's aan het bekijken. Veel oude roestbakken stonden erbij. Die zouden wel van die oude mensen zijn die niks om hun auto's gaven. Die zich netjes aan de regels hielden en zeker geen bekeuring wilde. Nou, dan heb je geen leven.. Dacht hij. Hijzelf vond het al erg om een dag niet te kunnen racen. Laat staan altijd rustig moeten rijden! Hij werd uit zijn gedachten getrokken toen er iemand riep. Het echode door de parkeergarage heen. Hij zag een jongen staan die zijn richting in zwaaide. Hij wijzigde zijn richting en liep naar de jongen toe. Hij hielt een glimlach op zijn gezicht omdat hij bij veel mensen bedreigend over kwam omdat hij er toch wel uitzag als een jongen die er meteen op sloeg wanneer hij boos was. Maar zo was hij niet. Hij sloeg er pas op als ze tegen hem begonnen. 'Kan ik je helpen?' Vroeg hij en keek naar de auto waar de jongen bij stond. Het was een mercedes. Dat was duidelijk te zien, ondanks dat de auto zwrt was in plaats van zilver wat de meeste waren. Hij richtte zijn aandacht weer op de jongen en vroeg zich af wat er aan de hand was.

Rául zag dat het mens die er liep zijn kant op kwam, en toen het dichterbij kwam, kon hij ook zien dat het een jongen was. Oke... Hij zag de glimlach op het gezicht van de jongen, het was in ieder geval geen kwaaie, dacht hij.. Hij keek de jongen even aan.. Die vroeg of hij kon helpen.. 'Als je verstand hebt van auto's, graag!' Zei hij.. Hij keek de jongen weer even aan, die zou zijn auto hier ook wel ergens hebben staan, hij vroeg zich altijd af hoeveel auto's iemand had, de gemiddelde mens 1, maar Rául had er met deze erbij al 5... Beetje overdreven misschien, maar hij had er slechts 2 gekocht met deze erbij dus zoveel had hij er niet aan besteed, een ander had hij gestolen en weer een ander gewonnen.. Hij had er een hekel aan om te racen voor zijn wagen, meestal de wagen van de ander omdat hij toch sneller was, maar hij voelde zich nooit helemaal op zijn gemak als hij het deed.. Als hij van te voren wist dat er zo'n race kwam, nam hij een van zijn minder snelle wagens.. Hij keek naar de jongen.. 'De auto wil niet starten, ik heb onder de motorkap gekeken maar veel wijzer word ik daar niet van..' Zei hij rustig.. De jongen die bij hem stond leek hem geen agressieve jongen, in eerste instantie had hij dat wel gedacht, het leek een beetje op een Marokkaan, niet dat hij racist was, maar Rául vond dat Marokkanen vaak agressief waren.. De glimlach op het gezicht van de jongen veranderde die hele indruk.. Hij grijnsde even.. 'Mijn naam is Rául' Stelde hij zichzelf voor.. Dat was wel zo beleefd, niet dat hij dat altijd was ofzo...

Hij keek naar de auto. De jongen zei dat hij hem wel kon helpen als hij verstand van auto's had. 'Ga verder..' Zei hij met een glimlach. Verstand van auto's had hij zeker dankzij zijn verleden. Toen de jongen vertelde dat de auto niet startte, en onder de moterkap had gekeken maar er niet veel wijzer van werd, knikte hij. Hij keek zelf ook onder de moterkap. Alles leek wel in orde daar. Hij keek naar de lampen. Precies wat hij dacht. In de onderste lampen zaten Xenon lichtjes, die dingen trokken de accu leeg wanneer ze aangezet werden zonder dat de auto reed. 'Grote kans dat het aan de accu licht. Die Xenon lichten die in deze lampen gebouwd zijn, zien er leuk uit, maar wanneer je ze aanzet zonder dat je auto rijd, is je accu zo leeg. Als je wilt kan ik mijn auto wel halen, dan kan je hem starten door middel van de startkabels, als je dan een tijdje gaat rijden, laad je accu weer genoeg bij' Zei hij en wachtte even op antwoord. Zijn auto stond niet zo ver van hier vandaan.

Rául keek even naar de lampen... Hij had het kunnen weten natuurlijk... Hij keek dankbaar naar de jongen. 'Dat zou ik zeer op prijs stellen..' Zei hij rustig tegen de jongen en keek om zich heen of hij zijn auto kon ontdekken.. Maar de garage stond er vol mee, en hij kon niet echt een auto vinden die er uit blonk, maar misschien stond hij achter de grote SUV een eindje verderop, en anders had de jongen waarschijnlijk een auto die van 0 tot 100 was in een halve minuut.. Hij keek naar zijn eigen wagen, die zou dat zeker niet zijn.. Hij keek naar de jongen, hij had zich nog niet voorgesteld.. Niet dat hij daar erg belang bij had, maar het was wel zo beleefd... Hij stapte nog eens in zijn auto en probeerde deze nogmaals aan de praat te krijgen, maar het ding gaf niet mee, nou lekker, zo'n nieuwe auto... Hij keek op de achterbank.. Er lag een sporttas op, niet van hem... Hij pakte het snel en deed de rits open... Maar hij deed het net zo snel weer dicht als hij het open had gedaan en keek of de jongen wat gezien had... Er zaten een stuk of 20 zakken met wit poeder in de tas, en hij hoefde zich niet af te vragen wat dat werkelijk was... Hij wist wel adresjes waar hij met dat spul rijk kon worden... Hij keek de jongen weer even aan, zette de tas weer op de achterbank en stapte uit de wagen.. 'Ik denk dat er niets anders op zit, ik denk dat ik de accu ook vervang, Xenon lichtjes zijn prachtig..' Zei hij hij deed de deur van zijn portier dicht maar hield het van het slot, niemand die het nu zou kunnen stelen, op de jongen tegenover hem na...

Het duurde even voordat het doordrong wat de jongen nog meer had gezegt. Hij had zich nog voorgesteld als Rául. Hijzelf had zich nog niet voorgesteld. Dit kwam omdat hij alleen zijn naam vertelde wanneer hij iemand genoeg vertrouwde om in te schatten dat ze hem niet zouden verlinken bij de woute, zoals hij een keer eerder had meegemaakt. Toen was er ook een jongen, die deed gewoon normaal, maar hij bleek een wout te zijn. En tja.. Daardoor was hij in de gevangenis beland. Daardoor was hij wel wat voorzichtiger geworden. Hij knikte en liep aan. Hij ging liep naar zijn auto die een verdieping hoger stond maar vlakbij de ingang. Dus die had hij zo benede. Hij liep naar boven en haalde zijn auto van het alarm en slot af waarna hij instapte. Deze keer had hij zijn Porsche mee. Aangezien hij zijn ferrari aan het tunen was en hij er daardoor nog niet mee kon rijden. Hij starte hem en reed ermee hard naar benede. Hij kon het gewoon niet laten, het gaf zo'n vet gevoel. Hij stopte bij de jongen en zijn Mercedes. Hij stapte uit en pakte de startkabels waar bij mee naar zijn moterkap liep. Hij gaf de ene kant van de rode en de zwarte kabel aan de jongen en de andere kanten hielt hij zelf en zette hij op de acce van zijn auto vast. Hij keek op Rául ook zover was. Hij hoefde zijn auto nu alleen nog maar te starten en hij kon weer rijden. Hij had het wiet in de sporttas van de jongen niet gezien, aangezien hij meer naar de auto zelf keek dan naar wat hij in de auto deed. Toen hij hem vertelde dat hij een andere accu erin ging zetten greens hij. 'Ja, zou ik ook doen' Zei hij en keek naar hem. Hij was nog niet van plan zijn naam te vertellen. Tenzij hij het hem vroeg dan. Hij was er nog niet helemaal zeker van dat het geen verrader zou zijn.

Rául zag een porshe naar beneden rijden, hij grijnsde even.. Leuke auto's, zagen er altijd sportief uit, maar niet echt zijn soort, leuk om naar te kijken, maar hij vond ze niet lekker om in te rijden.. Aan zijn Bugatti had hij in het begin ook moeten wennen, dat was nu wel gelukt, alleen moest hij het ding nog wat sneller laten rijden, hij zou hem niet tunen, hij hield van het standaard design... Toen de jongen de kabels aan hem gaf sloot hij ze aan op de plekken waar deze thuis hoorde en stapte in zijn auto en startte deze... Zo, nu was het gelukt, even laten zo, en dan kon hij straks weer gewoon weg rijden.. Hij deed zijn auto weer uit en verwijderde de kabels van beide auto's en gaf deze aan de jongen, wiens naam hij nog steeds niet wist, maar als hij die niet wou zeggen moest hij dat zeker niet doen, misschien was het een agent die bang was herkend te worden als hij zijn naam vertelde? Hij had dat eerder meegemaakt, dat iemand zijn naam zei en er bij hem alarmbellen gingen rinkelen.. Hij keek naar de jongen... 'Bedankt hè...' Zei hij en stapte in zijn auto.. Hij wachtte even, misschien had de jongen nog wat te vertellen.. Hij keek naast zich, vlak naast de handrem, de hendel om nitro te gebruiken.. Hey, dat had de verkoper niet verteld.. Blijkbaar kon er ook nitro in de auto.. Hij was benieuwd wat voor, het stond er niet bij.. Hij keek naar de auto van de jongen, zou vast hard gaan, maar hij had nu geen zin om te kijken wie sneller was, nu moest hij naar zijn garage aka huis...

Hij keek toe hoe de jongen de startkabels monteerde en instapte om de auto te starten, wat direct lukte. Hij greens en keek toe hoe de jongen uitstapte en de startkabels verwijderde en weer terug aan hem gaf. Hij besloot ze maar meteen in zijn auto terug te leggen voor het geval hij het zou vergeten. Hij opende zijn achterklep en legde de startkabels tegen de zijkant van de bak aan. Hij gooide de klep weer dicht en liep weer terug naar de voorkant van zijn auto, waar hij een paar seconde geleden ook nog stond. Hij was in gedachten aan het bedenken of hij zijn naam nou wel of niet zou zeggen. Hij bekeek de auto en de jongen. Ze zagen er niet zo verradelijk uit. Maar dat was toen bij die andere ook niet. Toen de jongen heb bedankte, glimlachte hij. 'Graag gedaan' Zei hij. Hij draaide zich om en besloot het toch te vertellen. 'Kben trouwens Elyaz' Zei hij over zijn schouder heen en hij opende de deur van zijn auto en ging zitten. De moter was al gestart aangezien dat nodig was geweest om de auto van de jongen te starten. Hij had er wel een goed gevoel bij dat hij het had vertelt. Wanneer hij verraden zou worden, tja.. Eigenlijk was hij toch af gezocht, alleen wisten die wouten niet waar hij nou precies rondreed. Hij wachtte nog even op wat de jongen misschien nog zou zeggen met zijn raam open terwijl hij zijn auto rustig achteruit liet rollen omdat die nog voor de mercedes van de jongen stond omdat de startkabels niet zo lang waren.

Rául knikte naar de jongen toen hij graag gedaan zei.. Hij trapte de koppeling en het gas pedaal van zijn auto gelijktijdig in wat als effect maakte dat de motor herrie maakte, maar de auto niet vooruit kwam.. Het geluid dat de auto produceerde was goed, besloot hij.. Hij hoorde de naam van de jongen nog net.. 'Aangenaam, Elyaz' Zei hij met een bijna onzichtbare knik... Hij herkende de naam niet, en dat was voor hem een goed teken, de politie zocht hem op verschillende plaatsen, maar hij was nog moeilijker te vinden dan Osama Bin Laden, als het even mee zat was de politie nu ergens in Europa aan het zoeken, lekker ver weg van hier.. Hij keek Elyaz aan.. 'Zullen we even naar een café doorrijden?' Vroeg hij uitnodigend, hij had geld zat en had wel trek in een biertje... Hij reed zijn auto een stuk vooruit toen hij daar de gelegenheid voor kreeg en slipte hem met zijn voor bumper vlak voor die van de Porshe van Elyaz... Het scheelde misschien een centimeter of hij had hem geraakt, precies zoals hij wou, maar wel link, omdat hij deze auto nog niet heel goed in kon schatten... Maar hij hield wel van een uitdaging, en deze was gelukt...

- heel inszpiloozs -

Hij keek op van het geluid wat de auto van Rául maakte. Het klonk erg goed, maar dat moest ook wel als je zag wat voor een moter erin lag. Hij ving zijn woorden nog net op. Hij glimlachte. Hij hoopte zo dat hij nu niet dezelfde fout was begaan als een tijd hiervoor. Hij schatte dat het nu een jaar gelede moest zijn geweest. Hij keek naar Rául toen hij voorstelde om naar een café te gaan. 'Is goed, rijd jij maar voorop, ik volg je wel' Zei hij en zette zijn auto nog een klein stukje achteruit zodat hij uit het parkeervak kon. Hij zag de auto uit het vak komen waarna hij de achterkant van zijn auto, voor de zijne zwiepte. Hij had een harde klap verwacht tegen zijn auto, maar gelukkig was het net goed gegaan. Kon die gast nou gewoon niet rijden of deed hij dit expres? Dacht hij verward. Hij keek door zijn raam in de spiegel van de Mercedes van Rául. Aan zijn hoofd te zien, was het expres. Maar dat kon hij ook expres zo doen. Achja, hij zou er wel achterkomen als hij hem zag rijden. Dan zou hij er hoogst waarschijnlijk ook gelijk achterkomen of het een wout was of een racer.

Rául zag het gezicht van Elyaz toen zijn auto vlak voor die van hem terecht kwam en glimlachte in zijn achteruitkijk spiegel.. Hij drukte het gaspedaal helemaal in, met als gevolg dat hij met spinnende banden naar de afdaling van deze verdieping heen reed, gelukkig was het pad breed genoeg om de bocht al driftend te nemen, met zijn neus richting de muur. Rául keek of hij Elyaz kon zien, maar dat lukte niet echt door de rook die van het rubber van alle 4 zijn wielen kwam, maar Elyaz zou ongetwijfeld wel volgen.. Toen hij het einde van de bocht zag trok hij zijn auto weer recht en reed in top snelheid naar de uitgang, recht voor hem gelegen, en vlak voor de kleine bocht die hij daar moest nemen drukte hij vol op de rem, die het meteen begaf, waardoor hij als een gek aan de handrem moest trekken en uiteindelijk net op tijd tot stilstand kwam... 'Godver*****' Riep hij terwijl hij in zijn spiegel keek of Elyaz niet achterop hem zou knallen door de plotselinge stilstand van hem... Fijn, nu kon hij ook de remmen, en waarschijnlijk ook de remblokken vervangen, gelukkig had hij zn eigen garage en tevens een goede vriend die auto onderdelen maakte, dus hij kon er wel aan komen, maar voorlopig moest hij nog naar een café rijden en naar huis, en onderweg de hele tijd met zijn handrem remmen, dat zou inhouden dat hij niet te hard kon rijden... Hij nam de bocht en keek naar de straat, uitzonderlijk rustig, hij kon wel gas geven, de weg naar het café bestond uit 1 scherpe bocht en hij wist precies waar die lag... Voor de rest hoefde hij onderweg niet veel bochten door wist hij... Hij gaf gas en slipte de weg op, keek even om zich heen, maar behalve een tegemoetkomende auto, en eentje op dezelfde baan was er geen verkeer, hij gaf vol gas en keek op zijn kilometer teller, binnen 5 seconden stond die op de 100, en even later ver er boven.. Lekkere wagen, hij zou bijna de nitro los laten, maar dat was te link nu. In de verte zag hij de scherpe bocht en hij minderde langzaam vaart om deze te nemen, de enige bocht die er nu nog zou komen was naar de parkeerplaats van het café, hij gaf nog maal vol gas en zag in de verte het café, hij trok aan zijn handrem en trok het stuur de rechter kant op waardoor hij nu recht voor de ingang van de parkeerplaats tot stilstand was gekomen.. Heel even maar, toen drukte hij de handrem weer naar beneden en gaf reed vol gas de parkeerplaats voor de ingang in... Rául zette zijn motor uit en deed de deur op slot.. Hij had Elyaz nog niet gezien...

Hij wist meerdere café's te zitten in deze stad, maar aangezien hij niet wist naar welke hij zou gaan, zou hij wel afstand gaan houden. Hij zag dat hij met spinnende banden hard aanreed en de bocht hard nam. Hij greens en reed er hard achteraan. Maar hij hielt genoeg afstand. Hij volgde hem maar zag dat de rookwolk van de banden ineens niet meer verder ging. Hij maakte vlug een handrembochtje en kwam dwars op de baan te staan. Hij vroeg zich af wat er aan de hand was. De rookwolken trokken langzaamaan weg en hij kreeg beeld van wat er was. De auto stond iniedergeval nergens tegenaan. Hij zag dat hij weer verder reed. Hij hoopte maar dat er niks ergs was. Aangezien hij niet zeker van de situati was, hielt hij genoeg afstand. Hij reed de hele weg achter hem aan toen hij hem af zag staan bij een van de café's die hij in gedachten had. Hij reed er met volle snelheid heen en maakte een handrembochtje en stond nu dus op de parkeerplaats. Hij maakte een bochtje waardoor zijn achterbanden gleden en hij achterstevoren in het parkeervak kwam. Dat was handiger, dan kon hij er zo uitrijden en hoefde hij niet eerst te gaan draaien straks. Hij pakte geld uit het dashboard en stopte het in zijn broekzak. Hij schakelde zijn auto uit en stapte uit. Hijliep naar de auto van Rául. 'Wat was er bij de garage?' Vroeg hij toen aangezien hij nu toch wel nieuwschierig was.

-sorry, heb nie zo mega veel inspi als jij waha-

Rául zag de auto van Elyaz, en hoe hij deze parkeerde. Rául keek even naar zijn linker voor en achterwielen, beide remblokken waren afgebroken zo te zien.. Hij haalde zijn schouders op en zag Elyaz aankomen... Hij knikte kort en luisterde naar wat hij vroeg... 'Ik drukte iets te hard op de rem, deze wagen heeft blijkbaar niet de remmen die ik op al mn andere auto's heb, ze zijn afgebroken, ik ben er doorheen gegaan daar, het scheelde niet veel of ik was vol tegen dat muurtje aangekomen.' Zei hij met een grijns, hij hield wel van wat spanning.. Hij keek nog even naar de remblokken, er zou wel wat tijd in gaan zitten, maar met zijn oude vriend in de garage was die auto zo opgeknapt, en hij had nog genoeg andere wagens om in te rijden.. Hij wenkte naar de ingang.. 'Ik trakteer wel vandaag.' Zei hij en liep naar de ingang, toen hij de deur opende zag hij enkele mannen aan de bar zitten, een ervan herkende hij, van hem had hij de Nissan gewonnen, hij wist dat die altijd wou racen, maar dit was niet het moment, als hij hem nu uit zou dagen, kon hij het wel vergeten.. Hij keek waar Elyaz bleef, en liep ondertussen naar een van de bar krukken, hij zag de barman op hem af komen en keek nog even achterom, daar was Elyaz al...

- was maar heel ff nu ook niet meer :s -

Hij keek naar de auto en luisterde naar wat Rául erover te zeggen had. Hij schoot licht in de lag. 'Ach.. Gelukkig ben je niet verongelukt en die remmen zijn wel te vervangen..' Zei hij met een glimlach. Hij liep met hem mee naar de ingang. 'Is niet nodig hoor' Zei hij met een glimlach toen Rául zei dat hij wel zou trakteren. Hij liep mee naar binnen. Zijn gezicht vertrok toen hij er een paar herkende. Hij had een keer zo'n enorme ruzie gehad met de oudste van de vier. Ook in dit café. Hij had gehoopt dat ze hem niet herkende maar helaas, hij zag er een wijzen waarna ze allemaal omdraaide. Hij besloot het te negeren en liep gewoon met Rául mee waarna hij op de kruk naast hem ging zitten. Wel hielt hij het goed in de gaten of ze kwamen. Éen verkeerde stap in zijn richting en ze waren er geweest. Hij was altijd gewoon aardig tegen andere, maar wanneer je het had verpest bij hem.. Dan kon je het wel vergeten en dan zou zijn ADHD ook weer opspelen. Hij keek naar Rául en de barman. Hij zag de barman naar hem kijken. Zijn blik was alsof hij hem herkende. Hij hoopte maar dat hij er niet over zou gaan beginnen. Hij dacht terug aan die avond. Het was er druk binnen en die gasten zaten aan het meisje waar hij nou net een oogje op had. Ze deden dingen die het meisje gewoon echt niet wilde. Hij was boos geworden en boven dat hij al aggressief van aard was, had hij ook nog een de ADHD erbij. Er was een doodde gevallen die avond. Hij schrok wakker uit gedachten toen er iemand wat zei tegen hem. Hij keek op naar hem.

Rául keek naar Elyaz toen de mannen naar hem wezen.. Kende hij hen? Hij keek naar de mannen, hij kende slechts die ene, hoe heette die ook alweer? Hij was de naam kwijt, maar hij kende hem van een andere race, hij had de auto van een van zijn vrienden gesaboteerd, waardoor deze uitviel ongeveer halverwege de race... Hij keek naar de barman, die ook al raar naar Elyaz keek... Had hij hier een geschiedenis? Zoals hij in het cafe een paar straten verderop? Dat was voor hem verkeerd afgelopen, een jaar gevangenisstraf, die hij netjes hat uitgezeten... Die avond zou hij nooit vergeten, auto in de prak, ruzie, politie... En de rechtszaak ook niet toen het lijstje kwam met aanklachten was hij in de lach geschoten, hij zag het gezicht van de rechter nog steeds... 'De heer Gonzalés is aangeklaagd voor, mishandeling, zinloos geweld, geweld tegen een agent, verzet bij aanhouding, snelheids overtredingen..' Er was zo een heel lijstje.. Hij keek weer naar de barman.. 'Een biertje..' Zei hij tegen hem, en de man liep naar de tap, pakte een glas en vulde deze, zette het biertje neer en keek weer met een raar gezicht naar Elyaz... Rául grijnsde en keek even naar Elyaz, daarna naar de mannen die ook raar naar hen zaten te kijken.. 'Die mooie vrouw van je zit aan de andere kant van de tafel, pas maar op of ik neem dr mee naar huis, die kant op kijken dus.' Zei hij tegen een van de mannen... Die keek even boos, maar dat kreeg Rául al niet mee, hij keek naar Elyaz.. 'Ken je hen?' Vroeg hij rustig terwijl hij een slok van zijn bier nam..

Hij balde zijn vuisten. Al helemaal omdat ze smiespelde op zo'n toon die hij niet kon horen. Hij had zijn kaken stevig op elkaar geklemt. Hij probeerde te ontspannen wat hem voor even lukte. Maar toen hij hoorde wat die gast tegen hem zij, verloor hij zijn zelfbeheersing. Hij stond woedend op en liep erheen. Hij had de vraag die Rául nog aan hem stelde voordat hij op was gestaan, niet eens meer gehoord. Hij greep hem bij zijn keel en tilde hem met zijn arm de lucht in. Het was nu overduidelijk de grootste met zijn 1 meter 91. Haat, vuur en woede was in zijn ogen te zien. De adrenaline stroomde door zijn aderen. Hij hoorde hem smeken, zijn vrienden wanhopig om hulp roepen. 'Je bent het niet eens waard te sterven' Siste hij hem kwaad toe waarna hij hem met een harde kracht de grond op duwde. Door de klapop het achterhoofd was die compleet de kaart kwijt. Hij voelde hoe hij werd tegengehouden verder te gaan. Na een tijdje lukte het hem zijn zelfbeheersing weer te vinden. Hij liep terug naar de kruk waar hij vandaan kwam. Zijn blik stond moordend. Hij had niet verwacht zijn zelfbeheersing weer te kunnen vinden. Dat was hem de vorige keer niet gelukt namelijk..

Rául grijnsde toen hij Elyaz boos zag worden... Alleen zou dit wel voor problemen kunnen gaan zorgen met de eigenaar, maarja het zou ook wat... Hij zag hoe Elyaz weer kwam zitten.. 'Blijkbaar wel dus...' Zei hij met een grijns, en hij nam nog een slok van zijn bier.. Hij zag een van de mannen spottend naar hen kijken.. Rául keek hem in zijn ogen.. 'Ik heb nog niets gedaan vandaag, en als ik nu van mn kruk moet komen ben ik chagrijnig, en lig je der straks naast.. Dus kijk voor je.' Zei hij dreigend en nam nog een slok.. De jongen waar hij de Nissan van had stond op en liep achter Rául langs... Terwijl hij achter hem was hoorde Rául hem zachtjes zeggen dat hij op moest passen... Rául draaide zich om... 'En dat is omdat?' Nog voordat hij zich weer om wou draaien had de jongen een stiletto mes in zijn handen.. Rául grijnsde en stond rustig op en deed zijn handen omhoog.. 'Steek maar jongen, ik heb niets te verliezen, steek maar...' Zei hij rustig, hij wist dat de jongen er toe in staat was, en hij wist ook dat hij de jongen hier alleen maar bozer mee zou maken.. Hij zag een van de andere jongens ook op staan, maar hij keek niet langer, want de jongen met het mes kwam naar hem toe lopen om te steken.. Op dat moment ging alles heel snel, Rául greep de arm van de jongen, en brak deze en tegelijkertijd kwamen 2 agenten met getrokken wapens de tent binnen stormen, klaar om te schieten als het moest... Rául vervloekte zichzelf en liet de jongen los.. 'Ook een goede avond meneer.' Zei hij rustig, terwijl de agent op hem af liep.. 'Niet nog een stap vriend..' Zei hij dreigend, de agent deed het toch... Rául sloeg het wapen uit zijn hand en gaf hem een trap, hij pakte het wapen op... Hield het laag... 'Oke, jij hebt 10 seconden om te verdwijnen, roep versterking als je wil, tegen de tijd dat die er zijn ben ik toch al weg..' Zei hij tegen de andere agent, die er niet naar leek te luisteren... Dit kon moeilijker worden als hij in gedachte had.. Verdomde wouten...

Hij had moeite zich koest te houden. Vooral door zijn ADHD. Hij hoorde Rául wat zeggen. Hij draaide zijn hoofd en keek naar de jongen waar hij het tegen had. Die pakte een mes en Rául lokte uit. Slim.. Dacht hij. Hij schrok toen alles ineens heel snel ging. Het mes viel doordat Rául de arm van de jongen brak. Een harde krak was te horen. Hij zag de woute al aankomen. Hij zag de actie van Rául en zag dat de andere agent niet luisterde. De agent die nog stond, zei dat hij op de grond zou moeten gaan liggen. 'Haha, in je dromen! En zalfs dan niet..' Zei hij en trok zijn pistool tevoorschijn en richte die op de agent zn knie en schoot. Hij richte daarna op de andere agent. 'Vlucht of je eindigt net zoals hem' Zei hij vals. Toen hij zag dat de andere zijn pistool alsnog wilde pakken, schoot hij hem ook door zijn arm. Tja.. Hij was tot rare dingen in staat wanneer hij over de rooie was. Hij hielt de agent die bij Rául lag nogsteeds onder schot. Toen die pepperspray dacht te gaan gebruiken, schoot hij die ook neer. De adrenaline vloeide door zijn bloed. 'Zullen we gaan?' Vroeg hij aan Rául. 'Dalijk komen er vast nog meer' Zei hij zo kalm mogelijk. Hij zag een van de jongens het mes van die ene jongen nog oprapen en richting Rául komen. In een vlugge beweging trapte hij zijn arm weg, drukte zijn pistool tegen de buik van de jongen aan en schoot. De rest vertikte het nu wel om nog wat te doen nam hij aan. Hij keek dreigend naar het groepje wat nu in het hoekje van het café stond. Hij hoorde in de verte al wat aankomen. Hij wachtte even op Raúl waarna hij naar buiten liep.

Rául schrok van wat Elyaz deed.. Fijn, als ze nu gepakt werden konden ze alles wel vergeten... 'Elyaz!' Riep hij.. 'Je vergeet dat hier een heleboel oog getuigen zijn.' Zei hij... Hij keek naar de agent die nog in leven was, de ander lag diep in coma of had de wereld ook al verlaten... Hij liep naar de agent toe... 'Je bent te gevaarlijk voor ons, sorry schatje..' Zei hij en gaf hem een trap tegen zijn gezicht, die was in ieder geval uitgeschakeld.. Hij keerde zich naar de jongens.. 'Ik ga jullie niet allemaal neer schieten, eigenlijk helemaal niemand, maar mocht er toch een wout voor mijn deur verschijnen, weet ik jullie stuk voor stuk te vinden, en dan loopt het niet goed af..' Zei hij en draaide zich om.. Hij liep de deur uit en hoorde ook sirenes... Hij stapte in zijn wagen en startte deze... 'We gaan naar mijn garage, die staat nergens geregistreerd en niet onder mijn naam, daar kijken we wel verder.' Was het enige wat hij nog schreeuwde voor hij de parkeerplaats af scheurde, hij ging meteen links, weg van de sirenes, had hij even geluk dat zijn garage ver van het politie bureau lag.. Nu mocht hij echt niet gepakt worden, dan zou hij hangen...
Na een paar minuten rijden kwam hij bij zn garage aan, hij remde rustig met de handrem en liet de garage openschuiven.. En die daarnaast ook, hij had totaal 7 garages, maar er zaten geen muurtjes tussen, dat was makkelijker, dan hoefde je niet steeds deuren open te doen.. Hij reed zijn wagen naar binnen en sloot hem weer en wachtte tot Elyaz binnen was, als die hem gevolgd was tenminste...

De adrenaline en woede voelde hij met schokken door zijn lijf heen gaan. Hij hoorde iemand achter hem aanlopen. Hij pakte zijn pistool alweer vast. Hij verwachtte dat het iemand anders zou zijn. Toen hij vanuit zijn ooghoeken licht achterom keek, zag hij dat het Rául was. Hij besloot maar te luisteren naar hem, hij wist niet hoe het kwam, maar hij had een hoop vertrouwen in hem. En hij wist door dit incident ook meteen dat het geen agent was. Tenzij het een enorm voorgeplande avond was geweest en hij hem nu regelrecht zou volgen naar een blokkade. Het zij zo.. Dacht hij en stapte zijn auto in. Hij zag hem al de parkeerplaats afrijden. Hij moest snel zijn, hij mocht hem niet uit het oog verliezen wilde hij er inderdaad aankomen. Hij startte vlug zijn auto en draaide deze direct. Met plankgas en nitro scheurde hij de plaats af en volgde hem de hele weg. Hij merkte dat hij wat slomer ging rijden en daarom paste hij zijn eigen snelheid ook aan. Hij zag garagedeuren opengaan en hem naar binnenrijden. Hij reed zijn auto daar dus ook naar binnen en schakelde zijn auto uit. Hij bleef nog even zitten en staarde naar een bepaald punt voorzich. Zijn ademhaling en hartslag gingen razend tekeer. Kalmeer.. Kalmeer! Dacht hij en dacht aan wat hij had gedaan. Ach, wanneer hij gepakt zou worden, zou hij toch wel uitbreken.. Dacht hij. Hij maakte zich meer zorgen voor Rául. Hij wist niet of die toevallig ook een strafblad had van hier tot Europa (Ken moeilijk tokio zeggen he x'D)

Rául zag de auto van Elyaz naast hem de garage binnen rijden en hij sloot deze. Hij stapte uit zijn auto.. 'Micheal!' Riep hij zijn jonge vriend en tevens assistent.. De gespierde jongen kwam aanlopen... 'Je hebt vast nog wat andere nummerplaten? Ik denk dat we met deze nummerplaten zo levenslang vastzitten.' Zei hij rustig, de jongen knikte enkel en liep naar het magazijn achter, daar lag alles wat hij zich wensen kon, nieuwe onderdelen, van remblokken tot complete turbo motors... Hij keek naar Elyaz... 'Voorlopig zijn we hier even veilig, je krijgt wel een ander nummerplaatje als je dat niet erg vind?' Zei hij rustig.. Hij zag Micheal al aan komen.. Hij haalde zonder enige moeite de nummerplaten van beide auto's er af en verving deze.. 'Kijk even of je wat aan mn remmen kan doen en zet er op die ik op alle wagen heb, deze zijn flut.' Micheal keek en knikte, de jonge Duitser zei nooit veel, vooral niet als er vreemden bij waren... Hij keek naar Elyaz.. 'Heb jij voor de rest nog wensen aan je wagen? Ik heb alles hier, ook een biertje als je die wilt?' Zei hij terwijl hij naar een Amerikaanse koelkast liep niet ver van hem vandaan.. Hij opende het ding en pakte 2 flesjes. Hij wenkte naar Elyaz dat hij mee moest komen, naar zijn woonruimte. Hij liep een paar deuren door, toen hij in zijn woonkamer was... Het was best luxe, maar wat wou je met miljoenen gestolen geld op je bankrekening? Hij ging op een van de banken zitten, opende zijn bierflesje en zette de andere op tafel voor Elyaz, hij ging er van uit dat hij wel een biertje zou lusten.. Hij nam een pakje sigaretten uit zijn binnenzak en stak er eentje op.. 'Rook je?' Vroeg hij rustig aan de jongen.. Rául zette de grote televisie aan de muur... Breaking news.. Rául grinnikte even.. En keek geboeid naar hoe hopeloos de agent was die nu voor de televisie verhaal aan het doen was.. Rául hield er wel van om te zien hoe hulpeloos de politie was nadat hij een misdaad had gepleegd... Hij keek even om zich heen, geen van de dienstmeisjes was op het moment binnen.. Die waren er ook nooit als je ze even wou zien...

-woops, inspi-uitbraak ofzo -

Hij keek naar de twee. Hij had zijn deur opengezet maar was nog niet uitgestapt. Toen hij begon over het nummerplaatje van zijn auto knikte. Van tijd tot tijd een nieuw kenteken was wel slim, ookal reed hij negen van de tien keer met zijn nummerplaat verborgen achter het zwarte plaatje wat ervoor zat. Hij drukte op het knopje om het plaatje dat ervoor zat in te trekken zodat de jongen die blijkbaar Micheal heette. Het duurde nog een tijdje voor het hem lukte zijn woede te onderdrukken. Maar helemaal gekalmeerd was hij niet. En dat zou ook nog wel een tijdje duren. Hij hoorde wat Rául hem vroeg. 'Ben er thuis nog wat nieuwe dingen in aan het zetten' Zei hij terwijl hij het zo rustig mogelijk uitsprak. Toen hij begon over een biertje knikte hij. Een biertje ging er altijd wel in bij hem. Hij zag toen hij aanliep en hem meewenkte. Hij sloot zijn auto en liep achter hem aan. Gelukkig hoefde hij hier niet te bukken voor de deuren. In vele huizen en garages was dit namelijk wel het geval aangezien hij 1.91was. Hier waren ze hoger dan hem. Hij ging ook op de bank zitten en pakte het flesje wat Rául voor hem neer had gezet. Bij het horen van de vraag schudde hij zijn hoofd. 'Ik gebruik alleen drank en drugs' Zei hij. Roken vond hij nutteloos aangezien het zo verslavend was, en je kreeg er niets voor terug. Van alcohol werd je dronken, van drugs werd je stoned, maar van sigaretten werd je gewoon helemaal niks. Hij keek even naar de TV. Hij wende zijn blik van de TV af en keek maar naar zn flesje bier waar hij een slokje van nam. Van die agenten zien kwam zijn woede weer naar boven en dan zou hij weer opnieuw moetne beginnen met zijn woede onderdrukken. Gelukkig kon hij zichzelf helemaal afsluiten van iets. Het gewoon volkomen negeren. Hij hoorde na een halve minuut de stemmen van de televisie niet eens meer. Hij keek rond en dacht even aan dat met zijn naam. Aangezien de jongen hem had geholpen en veel illegale dingen deed, verdween zijn argwaan over hem. 'Nog ff over dat met mn naam, ik vertel het niet meer aan iedereen die ik zomeer tegen kom, tijd terug ben ik door zo'n gast die een undercover woutje bleek te zijn verraden en in de bak beland. Natuurlijk wel weten uit te breken, maar sindsdien ben ik gewoon wat voorzichtiger' Legde hij hem uit.

-Waha ik ook beetje x'D-

Rául Grijnsde en zette de televisie uit... Hij nam nog wat slokken van zijn bier en een trek van zijn sigaret.. Het einde van het jaar zat er bijna op, en de grote voorraad vuurwerk die hij had ingeslagen, daar zouden zelf de mensen die zo'n show organiseerde nog jaloers op zijn.. Hij knikte naar Elyaz.. Drug.. Iets waar hij alleen in dealde.. 'Ik heb voor je.' Zei hij, zijn gedachte bij de sporttas in de auto... Hij pakte zijn BlackBerry en toetste een nummer in.. 'Hey beauty.. Vas a venir esta noche?' Vroeg hij in het Spaans, wetende dat het meisje aan de telefoon alleen Spaans en Engels praatte, en hij zelf een hekel had aan Engels... Het meisje antwoordde dat ze vanavond inderdaad zou komen en nog wat vriendinnen mee zou nemen. Hij hing op en nam een slok van zijn bier.. Had hij vanavond in ieder geval wat te doen.. Hij keek naar Elyaz... 'Als je wilt mag je mn andere wagens ook zien.' Zei hij rustig en nam nog een trek van zijn sigaret.. Hij keek op toen Elyaz vertelde dat hij blijkbaar nogal wantrouwend was.. Hij grinnikte.. 'Je kan niet voorzichtig genoeg zijn.. Op het moment dat ik iemand niet vertrouw kan die wat klappen ontvangen, agent of geen agent.' Zei hij op een spottende toon en nam de laatste slok van zijn biertje... Hij stond op en deed de kluis een eindje verderop open.. Mooi, alles zat er nog in, de auto sleutels van zijn Mercedes erbij en pakte een pakketje van enkele biljetten.. Hij gooide het naar Elyaz.. 'Hou maar.' Zei hij en ging weer zitten.

Hij had niet door dat de televisie uitgezet werd. Hij had zin in oud en nieuw, normale mensen zouden hun familie op gaan zoeken. Maar hij zou gaan stappen aangezien hij geen familie meer had. Niet dat hij ze miste daarentegen. Hij keek verbaast op toen hij zei dat hij iets voor hem had. Watdan? Dacht hij nieuwschierig. Hij zag hem een nummer intoetsen waarna hij ging bellen. Hij keek verbaast op toen hij ineens spaans sprak. Hij verstond het probleemloos. Hij kwam uit Bosnië en zijn ouders kende de talen goed. Het beste wat hij kon was schelden en vloeken in een andere taal aangezien zijn ouders niet anders tegen hem deden. Hij kende Engels, Frans, Spaans, Turks, Argentijns, Italiaans en meerdere talen die erop leken. Hij vroeg zich af wie er zou gaan komen. Of wie er zouden komen. Hij knikte toen hij zei dat hij zn andere auto's ook mocht zien. Hij zou het wel doen op het moment dat hij op zou gaan staan. Nu had hij er geen zin in. Hij greens om wat hij daarna zei. 'Normaal ben ik wel de laatste die ze vertrouwen' Zei hij met een grijns op zijn gezicht. Het kwam nou eenmaal door zijn huidskleur en zijn gedrag en verder uiterlijk. Hij was niet zo iemand die er meteen opsloeg als het hem niet zinde. Maar als je hem kwaad maakte.. Dan kan je smeken wat je wilt, het dringt niet meer tot hem door. Hij keek toe hoe hij opstond en naar een kluis liep. Hij keek verbaast op toen hij ineens iets naar hem toegooide. Hij had optijd door dat het geld was, hij wilde het al bijna wegboksen aangezien het ook wat gevaarlijks kon zijn. Hij ving het en keek verbaast naar hem. Hou maar? Dacht hij verward. Tja.. Hij kreeg gekgenoeg niet elke dag zo'n pakketje toegeworpen. Normaal moest hij ervoor racen of knokken maar nu niets? Hij glimlachte en stopte het in zn joggingbroek die hij aanhad. 'Thanks' Zei hij met een grijns.

Rául stond op van de bank.. 'Je gebruikt drugs he..' Zei hij.. 'Wacht even hier.' Zei hij terwijl hij de deur naar de garage nam.. Hij liep naar de Mercedes waar Michael al bezig was.. Hij opende de deur en nam de sporttas van de achterbank.. Hij zei niets tegen Michael en liep terug naar zijn 'huis' toen hij binnen kwam gaf hij de sporttas aan de jongen.. 'Helemaal voor jou.' Zei hij.. Dat was pas een deal voor Elyaz.. Geld toe, en nog eens een sporttas met een waarde van meer dan duizend euro cash er in.. Zijn telefoon ging.. Een oude bekende.. 'Hola,' Zei hij rustig.. 'sí que es verdad.' Praatte hij in het Spaans terug.. 'No, pero me voy a colgar.' Zei hij en hing weer op.. Meer mensen hadden het nieuws gezien zo te zien.. Hij keek naar Elyaz.. 'Ga je nog wat doen met oud en nieuw?' Vroeg hij zich af.. Niet dat het hem uitmaakte ofzo, maar gewoon om gespreksstof te vinden.. Hij zelf zou hier zijn en vuurwerk afsteken en een race organiseren, ofwel, dat laatste had hij al gedaan.. Veel vrienden waren er bij, maar er kwamen ook altijd rivalen.. Hij keek even op de klok.. Bijna 9 uur 's avonds, de meiden zouden om een uur of tien komen.. Hij keek op toen Micheal binnen kwam.. Hij had 3 biertjes in zijn hand.. 'Lekker dank je..' Zei hij tegen de jongen, die enkel knikte.. Micheal was ook zo weer verdwenen, Rául wist dat hij niet van vreemden hield.. Hij opende zijn nieuwe bierflesje en nam er een paar gulle slokken van.. Dit zou nog een goede avond worden, vooral als de meisjes er waren..