Tweede meeting.

Een grote metro. Vele auto's stonden in de gangen. Muziek werd afgespeeld, heel erg luid. Mensen bekeken elkaars auto's en gaven commentaar. Auto's op de rails raceten als een gek. Af en toe schoot er eens een trein voorbij maar dan waren de auto's al weg. Het was gevaarlijk maar iedereen durfde het. Een groene honda crx stond geparkeerd. De deuren gingen omhoog en een meisje stapte uit. De meesten liepen meteen naar de nieuwe auto en bekeken deze. Ze gaven commentaar en keken naar de motor. Het meisje grijnsde en ging tegen de auto aanleunen. Ze genoot van de meetings en nu had ze haar tweede auto, eindelijk! Haar Mazda zou ze zeker gebruiken, altijd. Buiten de meetings dan. Ze keek even naar wat vrienden die over de rails scheurden met hun auto. Ze glimlachtte en keek dan rond. Super zo'n meeting!

Matt had zijn Skyline gekocht en was er nu mee opweg naar de metro. Hij reed door de gang en zag Nathalie, hij wou stoppen bij haar maar het was beter voor nu dan om even bij haar weg te blijven. Al snel zette hij zijn auto zijwaarts op een parkeerplaats in de buurt van Han. Hij klom uit zijn wagen en deed zijn motorkap omhoog zodat de motor van de wagen zich liet tonen. De pleisters had hij van zijn oogkas en mond afgetrokken, de wonden waren toch droog dus veel maakte het niet uit. Meteen kwamen er enkele gasten naar hem toe en die vroegen hoe het ging en waarom hij niet bij Nathalie stond, de jongen antwoorde alleen maar op de eerste vraag van iedereen en geeuwde even. 'Je motor word gerepareed.' Zei opeens een heel bekende stem tegen hem, hij draaide zich om en gaf de gast een hug en knikte vriendelijk als bedankje.

Han had nog muziek opstaan in zijn Mazda RX7 en luisterde er naar. Nadat het liedje was afgelopen, stapte hij uit en keek hij Nathalie en Matt even aan. Hij knikte en liep wat rondjes, de auto's bekijkend, dan besloot hij maar naar Nathalie te stappen. Hij begroette haar en vroeg dan "Wat is er gebeurt nathalie?" eenmaal hij de wonden van Nathalie had gezien. Ze had er een paar in haar nek, op haar armen, zo te zien van een tijdje geleden maar het was toch het beste dat hij er even achter vroeg. Je wist maar nooit. Hij glimlachte een beetje vaagjes naar Nathalie en wachtte rustig op enige reactie van haar...

Nathalie keek rond en ze zag toen Matt. Ook hij had een nieuwe auto. Hij was mooi. Ze keek even en zuchtte diep. Ze wilde geen ruzie met hem maar ze deden zo stom tegen DK. Ze keek op toen ze een bekende stem hoorde. "Hee Han" zei ze zacht en glimlachtte even. Ze keek even naar haar auto en dan naar hem. "Oh niet veel. Klein ongelukje" loog ze. Ze glimlachtte zwakjes en een beetje onzeker. Ze keek even naar zijn auto. "Nog altijd dezelfde zie ik" zei ze kalm en keek hem rustig aan. Ze wist zeker dat Matt nog ging praten met Han. Dan kon het weer gaan beginnen. Beide wisten dat Han erg kwaad zou gaan worden. Ze schudde de gedachte weg en keek weer naar Han.

Matt keek even achter zich om en sprong op zijn auto en hurkte zo neer en praatte verder met de jongens. Zijn hoofd ging rustig mee op de beat van de muziek. Hij keek even op om tezien of DK er nog niet was. Want ditmaal zou hij er niet zo goed vanaf gaan komen als anders. Matt sprong dan van zijn wagen af en liep naar Han's wagen toe. Hij staarde even naar de wagen en knikte even. Nog altijd die ene prachtige wagen, waar hij ooit eens mee had moeten racen. Dat was nog eens een tijd, dat was nog van voor Nathalie hier was, hij had zijn eigen wagen op het spel gezet en moest in Han's wagen rijden.

Nathalie keek naar Han en zweeg weer. Ze keek rond en zag toen Matt op zijn auto zitten. Ze zweeg en keek weer naar Han. Ze dacht aan vele dingen en keek dan even naar haar auto. Ze haalde eens diep adem. Ze zou de waarheid maar zeggen. "Nee het zit zo. We reden naar de ophaalbrug die net open ging. DK was ongeduldig en hij reed erover. De weg was glad en we reden tegen een winkel" zei ze en zuchtte. "Hou die boze woorden maar voor Matt en DK" zei ze dan en stapte in haar auto. Het was race time. Ze startte de auto en reed naar de start. Een rode Honda stopte naast haar en er werd afgeteld. Ze gaf gas en liet de motor eens goed brullen. Ze keek even naar de jongen die maar zat te grijnzen. Ze herkende hem, een vriend van DK. Ze zuchtte en keek dan voor haar uit. 3 2 1. Beide auto's scheurden ervandoor. Ze reden elk op een verschillende rail. Eerst reden ze gelijk, in volle vaart stoven ze de anderen voorbij. Een tunnel kwam en beide auto's verdwenen erin. Ze reden zij aan zij, op een hele hoge snelheid. De jongen keek op zijn klok en grijnsde vals. Alsof hij iets van plan was, iets had gepland. Nathalie gaf volle gas en zag heel ver twee lichten. Was dat de einde van de tunnel?

Toen de race begon kroop hij in zijn wagen en keek Han even aan. Hij ging achter hen aan of ze nu wilde of niet. Hij liet zijn motor starten en liet die enkele keren luid brullen. Meteen raasde hij ervandoor over de tunnel. Ergens hoopte hij dat Han volgde, anders was hij er geweest moest er iets gebeuren. Matt trapte hard op zijn gaspedaal en zag de achterlichten van de auto's al dichterkomen. Ook zag hij twee felle witte lichten. Dat kon het eind van de tunnel niet zijn, die liep nog een heel eind verder. Wat was er hier aan het gebeuren? DK zat er voor iets tussen daar was hij zeker van.

Nathalie keek even naar de vriend. Hij was zo raar aan het grijnzen. Ze snoof en drukte haar gespedaal in. De lichten kwamen steeds dichter. Toen snapte ze het al. Ze zag een trein! Ze reed langs de rechter kant waar de trein kwam. Ze zag de trein dichter komen maar de vriend van DK kwam naast haar rijden zodat ze niet kon uitwijken. Wat was er aan de hand?! Ze keek van de trein die dichter kwam naar rechts. Het was haar enige redding. Het was hoog waar ze opmoest maar pech! Ze draaide erg hard aan haar stuur en de auto vloog naar rechts. Deze botste tegen de kant en vloog omhoog. De groene wagen maakte salto's door de lucht en raakte de grond. Hij koprolde nog even verder en kwam dan ondersteboven tot stilstand. Het meisje had alleen haar stuur geraakt en een grote wonde zat in haar gezicht. Ze moest even snakken naar adem voor ze rechtkon. Ze deed haar raam open en kroop eruit. Ze hoestte hevig en keek naar de rook die van de auto kwam. Hij was gemolt..

Matt gaf een hevige trok aan zijn stuur zodat hij kon uitwijken. Al snel zag hij wat er gebeurde en drukte harder op zijn gaspedaal dan eerst. De train raasde voorbij en hij raasde naar Nathalie. Na enkele seconden was hij bij aar aangekomen en sprong hij uit zijn wagen. Hij liep naar haar toe en keek even naar de wagen, meteen legde hij zijn hand op haar schouder en trok haar weg bij de wagen, waardoor ze nu veel te dicht tegen hem aan stond vond hij zelf. Als die vuur vatte waren ze verder van huis. 'Nathalie, gaat het met je?' Vroeg hij overbezorgd aan haar. Op de Azaiaat lette hij niet meer, het enigste waarvoor hij oog had was Nathalie. Ze had verzorging nodig en wel nu. Als Han of Leelou hier achter kwam dan was Dk zo goed als dood.

Nathalie voelde de hand op haar schouder en werd weggetrokken. Ze voelde Matts lichaam tegen de hare en dat deed haar even zwijgen. Ze keek hem aan en knikte zacht. "Alleen wat hoofdpijn maar verder gaat het" zei ze en glimlachtte zwak. Ze keek naar haar auto en zuchtte. "Fijn, heeft me geld gekost" zei ze geirriteerd en keek weer naar Matt. Snel stapte ze een klein beetje achteruit om niet al te dicht te staan. Ze voelde even aan haar hoofd en zag het bloed al op haar hand, nog fijner. Ze keek even naar de rest van de mensen die kwamen en dan weer naar Matt. Ze was blij dat het nog goed afgelopen was..

Kort keek hij haar aan en zuchte even. Het bloed op haar hoofd sprak anders voor hem. Als gewoonte bij haar deed hij zijn shirt uit en scheurde dan in stukken. Hij zette zich weer even dicht tegen haar en bond het ding rond haar hoofd. 'Rustig maar, liever de auto dan jij. Maar wie weetvalt die nog te repareren en anders ga je er een nieuwe vragen, ik weet zeker dat iemand bereid is om zijn wagen te verkopen aan je.' Zei hij tegen haar en drukte een zachte kus op haar wang. Toen de andere er waren deed hij een kleine stap naar achteren en keek hen even aan. Kort keek hij dan naar zijn wagen, maar al snel richte hij zijn blik maar weer op Nathalie.

Nathalie keek hem aan en glimlachtte. Ze zweeg even en zuchtte kort. "Bedankt Matt" zei ze zachtjes en hoorde de woorden. Die had ze ook tegen hem gezegt. Ze knikte even en voelde de kus op haar wang. Ze slikte kort en beet op haar lip. Ze keek dan even naar de rest en antwoordde nergens op. Ze zag een groepje, de vrienden van DK. Ze waren aan het grijnzen en lachen. Nathalie snapte het al. Ze wilden haar dood hebben, haar laten verongelukken. DK zou dat toch nooit willen? Deden ze het vanzelf? In opdracht van nog iemand? Ze wist het niet echt maar ze wist wel dat zij over haar bezig waren..

Kort keek hij naar de vriendjes van DK en bromde geirriteerd. Hij stak zijn handen in zijn zakken en snoof even. Oftewel deden ze dit voor Dk, oftewel zochten ze gewoon rellen met hem. Maar het zou niet lang meer duren voor hij zou gaan uitvliegen tegen hen. En dan zou het er niet meer mals aan toe gaan, nee, dan zouden ze schrik mogen krijgen van hem. 'Is niets, je weet dat ik er voor je ben als je me nodig hebt, ookal wil je het niet.' Zei hij met een glimlach tegen haar. Dan wandelde hij naar zijn auto en zette zich op de motorkap, alles en iedereen in het oog houden.

Nathalie keek nog even naar de vrienden van DK en zuchtte. Ze keek dan naar Matt en knikte. Ze keek toe hoe haar auto weggebracht werd en liep naar de uitgang. Het was laat maarja. Ze zei een paar mensen nog gedag en liep naar Matt. "Ik ga" zei ze en kneep even in zijn hand. Rustig liep ze naar buiten en volgde de straat. De vrienden van DK stapten net op dat moment in hun auto en reden naar buiten. Ze waren duidelijk iets van plan, zeker omdat ze samen met Nathalie vertrokken. Nathalie keek naar de grond en hoorde af en toe een motor. Ze keek even voor haar uit en merktte dan ook niet dat de vrienden van DK dichterbij kwamen..

[Niet uit het topic hoor ^^]

Matt keek haar aan en wou nog vragen of ze een lift kon gebruiken, maar ze was al weer weg. Net zoals de vriendjes van Dk. Oke, dit werd hem te raar. Hij kroop zijn auto weer in en reed naar achteren en draaide zo de straat op. Het voordeel van zijn wagen was dat je de motor nu niet hard hoorde. Op een grote afstand reed hij achter Nathalie aan, andere wagens goed in het oog houdend. Als hij ze nu uit het oog verloor zou hij ze vast ook niet meer terug vinden, daar was hij zeker van. Toen hij in zijn spiegel keek zag hij een Zwarte Nissan hem achtervolgen, vast weer andere vriendjes van Dk. Langzaam maar zeker kreeg hij er genoeg van, hij dimde zijn achter lampen en keek dan voor zich uit naar Nathalie en de rest.

Nathalie zuchtte diep en merktte niets op. Ze liep door en dacht na. Wat was de kortste weg? Ze keek voor haar uit en vond een steegje. Ze liep erdoor en het was echt donker. Ze hoorde toen een harde motor en keek achterom.Een auto scheurde door het steegje, alsof hij haar wou raken. Ze bleef opzij en keek naar de auto die stopte. De vrienden van DK sprongen eruit en keken naar haar. "Heel dom om alleen te gaan. Je had bij Matt moeten blijven" zei ze ene spottend tegen haar. Een andere knikte en pakte haar pols. "Hm als we je niet dood krijgen door een crash of om je omver te rijden zullen we je eerst laten lijden en dan doodlaten bloeden" zei eentje erg vals in haar oor. Hij neep hard in haar pols en grijnsde vals. De anderen keken toen en eentje werd gebeld. "F*ck Matt is er ook" zei de ene tegen de rest. Eentje vloekte daardoor..

Matt zag opeens dat de wagen een steeg in reed. Hij versnelde maardaar door versnelde de zwarte Nissan ook. Matt reed voorbij de steeg en keek er even in, daar zag hij half wat er gebeurde. Maar eerst moest hij de wagen achterzich maar eens kwijtraken. Hij reed snel door en toen hij ver genoeg was draaide hij af en reed hij een donkere straat in, hij dimde als zijn lichten zodat hij praktisch onzichtbaar werd voor de andere wagen. De zwarte auto reed voorbij en de jongens daarin stuurde een sms naar de andere. Met daarin. 'Hij is weg gereden, vast bang.' Matt reed naar achter en draaide zich dan met zijn snuit naar de kant van de steeg en reed snel naardaar. Daar aangekomen zette hij zijn wagen in het begin van de steeg, nog steeds had hij zijn lichten gedimd zodat ze hem niet zagen. De jongen kroop geruisloos uit zijn wagen en sloop via de muur naar hen toe. Aangezien hij zwart aan had konden de andere hem onmogelijk zien.

Nathalie snoof en trok haar meteen los. "Blijf van me af" siste ze dreigend en keek de jongen aan. Deze was duidelijk niet aan het opletten want hij schrok toen ze haar losrukte. Hij snoof en pakte haar beide armen vast. Hij drukte haar hard tegen de muur en grijnsde. "Nu snap ik wat DK in je ziet" zei hij kil tegen haar. Nathalie keek de jongen aan en zweeg. De andere jongens keken even rond maar nee, niemand te zien. Dat dachten ze dan toch. Een andere jongen ging erbij staan en aaide Nathalie over haar wang. De jongens letten goed op voor als er iemand zou komen. Nathalie zuchtte en keek weg.

Matt kon er niet meer tegen hij had zich op een container gezet en keek de jongen aan die net over haar wang had gestreken geirriteerd aan. Opeens sprong hij van de container af en greep degene die Nathalie vast had bij zijn nek en haalde een mes uit zijn zak en hield dat tegen diens keel. 'Raak haar aan, en je vriendje hier sterft.' Zei hij kwaad tegen hen en duwde het mes tegen zijn keel zodat er wat bloed uit de snede kwam. Ooh, ze moesten gaan uitkijken. Wie met Nathalie solde, solde met hem en de rest, en die hadden ze liever niet op hun kop. Geen een van hen kende de echte Matt, buiten Nathalie. Die wist dat hij tot veel in staat was als hij kwaad was. 'Laat haar gaan, nu!'Riep Matt al iets luider naar hen.


[Moet gaan]

Nathalie snoof en voelde net een hand naar beneden glijden tot dat Matt kwam. De jongen slikte en liet meteen los. De andere jongen keken op en een paar liepen op Matt. Twee jongens kwamen van de andere kant en trokken Nathalie mee. Ze grijnsden en eentje legde haar arm rond haar heup. Hij drukte haar tegen zich aan en grijnsde. Een ander trok een mes. Nathalie slikte even en wist niet wat doen. De andere jongens waren druk met Matt bezig zodat de twee snel verder konden doen met Nathalie.

[Me to, bye]

Een grijze PAgani reed traag voorbij het steegje en ookal was het donker, Vinovitsch zag goed wat er gebeurde. Met gierende banden draaide hij om en reed het steegje in. Hij stapte uit en trok zijn geweer. Hij zag dat er een meisje werd lastig gevallen door twee creepers en dat een jongen het ook lastig had. Vinovitsch twijfelde niet en rende meteen naar het meisje. Hij greep de twee mannen vast bij huun nek en trok ze weg waarna hij hen 1 per 1 tegen de muur smeet en ze onder schot hield. "WTF bezield jullie? Als jullie dat meisje nog 1 keer aanraken..." Een jongen wilde op Vinovitsch afrennen, Vinovitsch schrok ervan en haalde de trekker over waardoor 1 jongen neerzakte op de grond en er een plas bloed rond zijn niet meer bewegende lichaam kwam. Vinovitsch keek even naar het lichaam en richtte dan zijn geweer op de ene overgebleven jongen tegen de muur. "Dit was een ongeluk. Maar ik zou niet twijfelen het bij jou te doen." Vinovitsch keek de jongen dreigend aan en deze rende bang weg. Vinovitsch draaide zich naar het meisje. "Gaat het met je?" Voor dat het meisje antwoord gaf rende hij al op de jongen af en schoot hem te hulp.

Nathalie hoorde iets en keek op. Ze zag de Pagani en dan de jongen. Ze bleef zowat achter hem staan toen hij de jongens een lesje leerde. "Het gaat" zei ze maar hij rende alweer naar Matt. Ze keek ernaar en dacht toen aan iets. Ze dacht even na. Verdorie, haar auto stond nog een eind van hier! Ze snoof en keek naar de rest. "Matt! Ik laat je nog iets weten, ik moet nog iets doen" zei ze en rende weg. Ze keek even rond en zag toen de zwarte Nissa, andere vrienden van DK! Ze rende zo snel ze kon richting de garage waar haar Mazda stond. Ze stapte in en startte de auto. Ze keek naar de Nissan en gaf plankgas. De auto schoot ervandoor en ze reed een kleine steeg in. De Nissan achtervolgde haar natuurlijk. Ze reed meteen naar links met een drift en reed verder. Toen het drukker werd zigzagde ze door de auto's. Ze zag opeens achtr haar vuur en geen Nissan. Ze reed een straat in en na een tijd kwam ze bij de steeg. Ze stopte haar auto en stapte uit. Ze zuchtte even en hoopte dat de jongen en Matt er goed vanaf kwamen.

Matt keek naar de jongen die tevoorschijn was gekomen en knikte kort. Terwijl een andere gast Matt op zijn schouder aan het slaan was, ging het mes steeds dieper in de keel van de jongen tot die gewoon dood neerviel. Matt keek even naar het lichaam en zag Nathalie weg lopen, de zwarte Nissan was ook weer van de partij blijkbaar. Hij rende naar achter, maar zag daar niemand meer komen. Hij stapte in zijn Nissan en reed enkele meters vooruit en stopte bij die andere jongen. Even later was Nathalie er weer. Hij liep naar haar toe en keek haar even aan. 'Hebben ze iets gedaan?' Vroeg hij meteen bezorgd en gaf haar een korte knuffel. Dk, zou er aan gaan. Door hem. Nathalie kon hem niet tegen houden, als ze hem nu nog haar vriendje kon noemen was ze helemaal knetter.

Nathalie keek op en zag Matt. Ze knuffelde terug en glimlachtte even. "Niet veel" zei ze zacht. "Ik denk dat die van die zwarte Nissan dood zijn.." zei ze zacht en keek hem aan. Ze keek even naar haar auto en dan kort naar de onbekende jongen. Ze zuchtte en keek weer naar Matt. Ze wist het niet meer wat ze moest doen. Was het DK's schuld? Had hij de vrienden die opdracht gegeven of deden ze het zelf? Ze had er geen idee van. Ze staarde een tijdje in verdachten verzonken naar de grond. Ze schudde de gedachte maar weg en keek weer naar Matt. Hij was echt de enige samen met Han waar ze alles tegen kon zeggen. Ze kon hun dan natuurlijk ook heel goed vertrouwen, daar was ze blij om.

Matt keek haar aan en drukte haar stevig tegen zich aan. Zijn hart raasde door zijn borstkast. Dan liet hij haar los en keek even naar de jongen. 'Bedankt.' Zei hij net hoorbaar voor de twee. 'Als Han hier van hoort is het game over voor DK en zijn vriendjes.' dacht hij. Maar hij zou niet degen zijn die het zou vertellen, dat moest Nathalie maar zelf gaan doen. Nu was hij er gewoon voor haar veilig te stellen, en zo zou dat altijd gaan blijven zolang ze omging met DK en zijn bende. 'Zeker dat je niets mankeert?' Vroeg hij nogmaals aan haar.