I love only my car

Hij greens. Hij luisterde naar wat ze zei. Hij knikte en liep naar zijn auto waar hij in ging zitten. Hij liet zijn gordel los hangen en drukte op een knopje waardoor zijn kenteken zwart werd doordat er een plaatje voor kwam te zitten. Hij stak de sleutel in het contact en draaide hem een kwartslag waarbij de auto direct startte. Hij zorgde dat de deuren van de garage weer open gingen en reed eruit. Hij wachtte even op haar tot ze de garage ook uit was en sloot hem weer. Hij reed aan en reed de hele weg vrij hard, maar nog niet vol gas. Hij moest er toch rekening mee houden dat Iris aan de auto moest wennen. Na een tijdje kwam hij bij de poort en gaf Iris een sein dat ze af moest remmen omdat ze anders achterop zou klappen. Hij liet zijn raam opengaan en praatte wat met ze waarna de deuren opende en de racebaan zichtbaar werd. Het was een soort kartbaan, maar dan met echte auto's enzo. Hij zag dat er nog niemand anders was. Hij reed rustig door waarna hij remde en wachtte tot ze lang hem stond voor de start. Hij had zijn raam nog open en wachtte tot zij dat ook zou doen. Hij wilde nog even wat zeggen.

Het was zeker wennen, ook zij drukte op het knopje voor het kenteken. Ze reed de garage uit maar het was zeker wennen, de car was onstabieler dan haar Camaro, maar dat was een kwestie van wennen, Ihlay reed de route behoorlijk snel maar Iris hield hem prima bij, toen ze een sein kreeg remde ze af en wachte tot dat ze weer konden rijden, een echte racebaan werd zichtbaar. De grijns op haar gezicht werd groter, dit was het terrein waar ze graag op wilde race, prima terein voor haar dan tenminste, Iris zette de auto naast hem stil en deed het raampje dicht en leunde naar de andere kant waarna naar Ihlay keek, "Het is echt wennen, maar wie weet, heb je kans om te winnen ?" Sprak haar stem gijnzend terwijl haar haren alweer samen gebonden waren tot een paardenstaart, ze wist niet of ze het goed had gezien maar Iris dacht dat er een aantal mensen kwamen kijken, breed gebouwde jongens maar daar lette ze niet op

Hij greens toen ze dat zei. Ja, als je altijd in de zelfde auto hebt gereden is het lastiger om over te stappen. 'We doen eerst even een rondje om de route te kennen, en dan wachten op groen en vol gassen' Zei hij met een grijns. Hij keek rond en zag dat er mensen naar binnen kwamen. De meeste kende hij wel, en die hij niet kende waren vast nieuwkomers. Hij greens. 'Succes' Zei hij en liet zijn raam weer dichtgaan om er geen wind mee te vangen. Hij kende de route voor een deel. Maar zo te zien was er ook een hoop veranderd, dus voor hemzelf zou het ook wennen zijn. Hij greens waarna hij even wachtte en toen aanreed. Hij reed door de bochten. Steeds iets sneller. Hij merkte dat de baan smaller was dan eerst, en dat de bochten wat scherper waren. Hij had er geen problemen mee, het betekende gewoon een nieuwe uitdaging voor hem. Hij reed zo dus de hele ronde waarna hij terug kwam waar hij begonnen was, Het was nogsteeds rood. Dit was het enige rode licht waar hij voor stopte.

"We doen eerst even een rondje om de route te kennen, en dan wachten we op groen en vol gassen" zei Ihlay met een grijns. "Succes zei hij nog waarna Iris het zelfde zei en het raampje ook dicht deed, Het was een vrij simpele baan, de bochten waren scherp en de baan werd smellaer en de bochten scherper, Iris bleef het eerste rondje nog vrij langzaam rijden en bleef achter hem rijden, de auto kon wel meer maar eerst de weg kennen en de weg aanvoelen als het ware, het was een vrij leuke route dat wel. Toen ze de route hadden gedaan stond het licht op rood, Ihlay stond al te wachten terwijl zij de auto naast hem zette, ze hield de koppeling in gehouden en gaf al gas, zodra de lamp op groen sprong liet Iris de koppeling los en vloog de auto vooruit en zette ze hem meteen breed op de baan zodat het voor Ihlay moeilijker zou zijn om haar in te halen,

Hij hielt het licht strak in de gaten. Toen het licht dan eindelijk op groen sprong scheurde hij aan. Ze lagen ongeveer gelijk nu. Maar hij wist dat de auto die zij had, een snellere start had. De eerste bochten waren een makkie. Echt moeite hoefde je ervoor te doen, maar naarmate hij verder kwam, hoe scherper de bochten werden. Hij drifte er met vol gas doorheen. Hij gooide zijn stuur volop om in de laatste bocht waarbij zijn spiegel net de rand niet raakte. Hij reed hard verder. Ze lagen nu nek aan nek. Dit zou echt een fotofinish gaan worden aangezien het met het blote oog niet te zien was zo. Hij scheurde over de finish en gooide zijn stuur om waardoor zijn auto zich helemaal omdraaide en met piepende banden dwars over de weg kwam te staan. Zijn blik was gericht op het scoreboard. Het duurde eventjes maar hij zag toen de uitsla. Iris had met een miliseconde gewonnen. Hij schoot nu echt in de lach, evenals de andere die er waren. Dit gebeurde wel zo zelde, en hij had het ook nog nooit meegemaakt.

Een langere tijd reden ze gelijk, nek aan nek, kop aan kop of hoe je het wilde noemen. Driften deed ze in de bochten zeker en ze was er versteld van hoe ze naast elkaar bleven rijden met deze snelheid op de smalle baan, niks hadden ze geraakt en gas had ze blijven geven. Het laatste stuk was zeker spannend geweest, plank gas bleef ze geven, Ze kwamen over de finish en Iris draaide de auto al driften om en kwam naast Ihlay tot stilstand, Even vermoeid legde ze haar arme over het stuur heen waarna ze naar het scoreboard keek, toen ze de uitslag zach greens ze eventjes, het had veel moeite gekost maar dan had je wel wat. met een milliseconde had ze dan wel gewonnen. Iris moest gewoon nog meer gaan trainen, verschillende tereinen dan maar, Iris keek naar Ihlay die aan het lachen was net als de andere die aan de kant, Iris deed het raampje open en keek grijnzend naar Ihlay en wachtte totdat hij ook z'n raampje open deed of dat ze uit zouden stappen dat wist ze natuurlijk niet.

Hij zag dat ze haar raampje opendeed, maar hij besloot uit te stappen, dat was toch wat persoonlijker. Hij stapte uit en liep naar haar auto nogsteeds lachend. Hij ging op de auto zitten want die was toch niet zo hoog. 'Heb dit nog nooit meegemaakt' Zei hij nogsteeds vol ongeloof. Maar gefeliciteerd, jij bent de winnaar' Zei hij lachend. Hij keek op toen hij onrust hoorde. En ja hoor.. De woutjes dachten weer eens hen gebied binnen te kunnen dringen. Ze zullen het wel aankunnen.. Dacht hij. Maar toen een vriend van hem om versterking riep, werd he toch wel iets té serieus naar zijn zin. 'Ben zo terug.. Even wat vrienden helpen' Zei hij en rende eropaf. Hij besloot dit keer eens echt lol in het vechten te hebben. Hij zette zijn handen al rennend op de grond en sprong zo met zijn veel kracht in zijn voeten hard tegen de wout aan die zijn vriend aan had gevallen. Het was volop in de maag waardoor die misselijk werd. Ohnee, dalijk ging die zijn terrein nog volkotsen! Dacht hij geschrokken waardoor hij hem vlug knock-out sloeg. Hij sprong de soort van kantine achtige bar op en zag dat er dit keer meerdere wouto's stonden. Hij zag maar een optie. De zender in zijn auto.. Hij dook van het dak af en vloog zijn auto in. Hij draaide het knopje op zijn apparaatje zachtjes en vond de frequentie die de wouten gebruikte. Hij begon on te spreken. 'Dit is wagen 50P, de aanval op de baan word gestaakt, vlucht zolang je nog kan' Zei hij met zijn stem zwaar alsof hij weet ik het hoe oud was. Het klonk iniedergeval als een agent. Hij zag hoe de wouto's snel wegreden, en de rest probeerde nog te vluchten. Grijnzend stapte hij zijn auto uit. Hoe dom kun je zijn.. Dacht hij bij zichzelf.

"Heb dit nog nooit meegemaakt" zei hij vol ongeloof, "maar gefeliciteerd, jij bent de winnaar" zei hij lachend. Toen ze de woute zag en ze om hulp riepen "Ben zo terug.. even wat vrienden helpen" zei hij waarna hij vertrok. Iris zette de motor uit en stapte uit, het was zeker wennen voor haar, met haar Camaro had Iris het misschien nog beter kunnen doen maar ze had het nu met deze auto mogen doen, ze moest wel lachen toen iedereen was gaan lachen, het was grappig om een keer toe te kunnen kijken hoe de woute op hun donder kregen, wat bleven het toch domme mensen konden het ook zijn, net als met haar verleden, ze zochten haar waarschijnlijk nog steeds of ze dachten dat ze dood was dat kon natuurlijk ook nog, je wist het nooit.. Als viertienjarige was ze ontsnapt aan die krengen waarna ze op haar vijftiende haar Camaro te pakken kreeg en werd zoals ze geworden was, toen Ihlay weer op haar gelopen kwam keek ze hem grijnzend aan terwijl Iris haar blonden haren alweer los had gedaan, het ging alleen vast wanneer ze bezig was en eerder eigenlijk niet.. Iris leunde tegen de moterkap aan en keek hem nog steeds aan, "Vertel, wat heb je nog nooit meegemaakt, dat je verslagen werd, of dat je verslagen werd door een meisje ?" Sprak ze plagend terwijl ze glimlachte naar hem.

Hij schoot in de lach om haar vraag. 'Kheb het allebij wel eens meegemaakt' Zei hij met een grijns. Het kwam gewoon omdat hij zich negen van de tien keer niet met de race bezighielt maar met de andere van de baan afkrijgen voor zijn geld. Maar dat hielt hij geheim. Vreemde mensen, en mensen die hem niet goed genoeg kende, dachten dat hij gewoon niet goed kon rijden en hij daarom zoveel ongelukken had, en bijna noit de eerste plaats haalde. Maar zijn echte vrienden wisten het wel. Al twijfelde hij of hij het Iris zou moeten vertellen. Dalijk zou dat wat ze nu hadden kapot gaan, en dat was wel het laatste wat hij wilde. 'Maar wat ik echt nog nooit heb meegemaakt, is dat die woute het van me gewonnen hebben' Zei hij lachend. Daar waren die gastjes gewoon echt te sukkelig voor. Hoeveel doden hij op zijn naam had, nog geen een leidde bij hem tot arrestatie. Hij verwachtte ook niet dat hij ooit in de cel zou belandden. Aangezien hij doorvocht tot het eind. Eerder liet hij zich niet meekrijgen zonder vrije wil. Hij keek in haar ogen en glimlachte.

"Ik heb het allebij wel eens meegemaakt" zei hij met een grijns. Ze lachte even, Ze had hem nu ookal twee keer verslagen, grappig vond ze het wel. "Maar wat ik echt nog nooit heb meegemaakt, is dat die woute het me van me gewonnen hebben" Zei hij lachend. Ze greens even, haar verleden had het er ook tot gemaakt dat ze ze haatte. Haar ouders wilde haar nooit ofzo, het was raar maar het boeide haar niet eens, de rede wilde ze niet eens meer weten. "Wie weet komt het kon, je was ook nog nooit verslagen door mij, en zeker geen twee keer.. Misschien word het wel vaker dat ik je versla, of andersom dat kan natuurijk ook nog. Maar ik waarschuw je het is weinig mensen nog gelukt me te verslaan." Sprak ze grijnzend, ze wilde eigenlijk zo snel mogelijk van het woute onderwerp af, en ze wilde dan ook nooit een wout tegen komen die haar ooit vast gehouden had. Een rilling liep even over haar rug bij enkel en alleen die gedachte, haar bruine ogen richtte ze weer op Ihlay waarna ze even naar z'n vrienden keek die een beetje aan het stoeien en gek doen waren, de woute waren hem gelukkige gepeerd.

Hij keek haar aan toen ze zei dat het misschien nog zou komen. 'Nou.. Dat weet ik wel zeker van niet, aan een wout zal ik me nooit overgeven, dan vecht ik me nog liever de dood in' Zei hij en keek naar haar. Hij volgde haar blik naar zijn vrienden. 'Als je ooit in de problemen zit kan je ook bij hen terecht, zeg maar dat je me kent, dan helpen ze je wel' Zei hij. Hij wist niet wat het was maar hij had het idee dat hij haar moest beschermen. Ondanks dat hij wist dat zij dat prima zelf kon. Hij had dit nog nooit bij iemand gevoeld, en hij vroeg zich daarom ook af wat erbij haar zo anders was. Dat ze tot hem door was gedrongen was al bijzonder, aangezien hij normaal niet zo snel contact legde met meiden. Maar zij.. Zijn had gewoon echt iets speciaals.. Hij keek naar haar. 'Wat wil je nog gaan doen?' Vroeg hij toen. Zijn ideeën waren nu echt op..

"Nou,, Dat weet ik wel zeker van niet, aan een wout zal ik me nooit overgeven, dan vecht ik me nog liever de dood in" zei hij terwijl hij naar der keek, "Als je ooit in de problemen zit kan je ook bij hen terecht, zeg maar dat je me kent, dan helpen ze je wel" zei hij, het was raar... Alsof Ihlay ervan wist, meestal was ze wel bij jongens in de buurt maar voelde ze zich niet zoals ze zich nu voelde, ze voelde zich verliefd, verliefd op de boy naast haar. Meestal dacht ze niet over een boy zo, niemand zag haar staan en wedersom ook. Iris was teveel met auto's bezig dan met zichzelf en een vriend. Haar boeide het niet zo eigenlijk maarjaa, ditmaal wel maar ze zou haar hobby er niet voor opgeven en hetzelfde leek te komen van zijn kant, "Wat wil je nog gaan doen?" vroeg hij na een tijdje aan der, Iris greens even, ze had het na deze dag eigenlijk wel gehad, Iris keek op der horloge,het was al behoorlijk laat geworden en het werd tijd om terug te keren naar der garage, niet dat daar veel aan was maar wat dan nog. "Gelukkig maar dat je je niet laat pakken door wouten, Zei ze rustig waarna ze weer naar hem keek, "Ik denk dat ik zo maar is terug keer naar m'n garage geval en dan maar is ga slapen, dan kom ik morgen wel naar je toe om te kijken hoe me roestbak eruit ziet" Sprak haar stem grijnzend terwijl haar bruine ogen gericht waren op hem,

Hij knikte na wat ze zei. Hij vond het jammer al zo vroeg afscheid van haar te moeten nemen. Maar hij had een geluk, ze kwam morgen weer terug. 'Wel een tip.. Haal het alarm van de speakers achterin, of draai de volumeknop zachter, aangezien je anders tegen je plafond aanzit wanneer er iets gebeurd' Zei hij toen. Hij had in al zijn auto's zo'n alarm aangesloten op de speakers. Gewoon voor de veiligheid. 'Ik ga dan ook maar naar huis, kan ik gelijk aan je auto beginnen' Zei hij toen. Hij gaf zijn nummer aan haar zodat ze hem altijd kon bereiken. Hij was nog lange niet moe. Aangezien hij normaal snachts leefde en dan overdag luilakte. 'Bel me maar als het nodig is, ben vierentwintig uur per dag bereikbaar. Maar morgen heb ik ook even nog werk te doen, maar daarna ben ik weer terug. Met dat knopje in de auto kan je de garage is als ik niet thuis ben wanneer jij komt' Zei hij met een grijns. Hij vertrouwde haar het allemaal toe. Morgen moest hij ene Dave ofzo van de baan afwerken. Hijzelf kreeg er veel geld voor, en hij mocht de auto van de opdrachtgever gebruiken. Dus hij had niets te verliezen.

"Wel een tip.. Haal het alarm van de speakers achterin, of draai de volumeknop zachter, aangezien je anders tegen je plafon aanzit wanneer er iets gebeurd." zei hij toen "Ik ga dan ook maar naar huis, kan ik gelijk aan je auto bginnen" zei hij toen waarna ze zijn nummer kreeg en ze ook de hare aan hem gaf, "Bel me maar als het nodig is, ben vierentwintig uur per dag bereikbaar. Maar morgen heb ik ook even nog werk te doen, maar daarna ben ik weer terug. Met dat knopje in de auto ka je de garage in als ik niet thuis ben wanneer jij komt" zei hij met een grijns. Blijkbaar vertrouwde hij haar zo erg, maar zij hem ookal door haar auto daar achter te laten. "Anders sms ik wel, ik heb geen zin om je te storen tijdens je werk, is ook behoorlijk irritant namelijk.. Maar is goed, ik zal het knopje staks lager zetten of haal hem eruit. Ik kijk wel ff.. Dan wens ik je weltruste en zie ik je morgen Zei ze en ze keek hem even kort aan waarna Iris instapte, voor een kus vond ze het nog te vroeg, ze kende elkaar pas. Ookal voelde ze die band en wie zij dat het wederzijdes was en niet dat het gewoon vriendschappelijk ofzo was. Ze glimlachte naar hem en deed het raampje nog een stuk naar beneden.,

Hij knikte en keek nog naar haar. 'Truste' Zei hij nog. 'Ik weet wel waarover ik ga dromen' Zei hij erachteraan maar niet al te hard. Hij liep grijnzend naar zijn auto en stapte in hij stopte even bij zijn vrienden en gaf er een aantal een box waarna hij aanscheurde. Hij greens en liet een plaatje op zijn achterbank omhooggaan met ledlichtjes die een woord creeërde. Tot morgen schatje. Liet hij er staan waarna hij sijnde en er hard vandoor ging. Hij reed door naar zijn garage en reed naar binnen. Hij sloot hem af en liep naar de auto van Iris die hij goed bekeek. Hij bestudeerde de deuk en liep toen naar een brander en een paar plaatjes. Hij liet de brander de deur verhitten. Althans, het gedeukte deel ervan. Hij boog het weer recht en zette het tussen de plaatjes zodat het als het afgekoelt was weer in de goede stand stond. Het zou nog wel even duren dus hij ging op de bank zitten. denkend aan Iris..

"Truste" zei hij nog, "ik weet wel waarover ik ga dromen" dacht ze vaag te horen, maar of hij dat echt had gezegt wist ze niet, Iris grijnsde even en raad hard weg, na enkele secondes haalde Ihlay haar echter, achter met lampjes kwam te staan, tot morgen schatje. Iris greens en bij de splitsing sloegen ze beide een andere richting op. Iris reed naar haar garage toe die midde in de stad was gevestigd. Ze opende hem waarna ze de auto naar binnen reed en hem parkeerde, ze was echter dood op en liep snel naar het woongedeelte, het kleine woongedeelte wel genoegd. Je kon er met twee mensen hooguit leven misschien meer met moeite dan wel. Iris nam nog snel een douchte waarna ze Ihlay een smsje stuurde. 'Leuk achterlicht, Weltruste schat' Smste ze grijnzend waarna ze haar bed in ging en in slaap viel, de volgende ochtend moest Iris meer doen dan vandaag, tenminste dacht ze.

Hij werd uit gedachten gehaald toen zijn mobieltje oplichtte en trilde. Hij schoot in de lach toen hij het berichtje las. Hij keek naar de tv. Hij zette zijn wekker op zijn mobiel op zes uur zodat hij nog optijd de auto verder af kon maken en optijd zou zijn voor de race. Hij zou nog vijf uur hebben om te slapen. Hij liep naar zijn bed en legde zijn mobiel langs hem aan de lader. Hij viel in no-time in slaap en raad eens waarover hij droomde.. De volgende dag werd hij wakker, een paar minuten voor zessen. Hij stond op en liep naar de koelkast om er wat drinken uit te halen. Hij liep naar de auto en haalde de plaatjes eraf. Hij zag dat het mooi recht was geworden en er haast niets meer van te zien was op de lak na dan. Hij liep naar een kast waar hij ze juiste kleur lak uitpakte en de deur weer begon over te spuiten. Nu alleen nog maar drogen.. Dacht hij en ging wat trainen om de tijd te doden.

Rond zes uur was Iris alweer uitgerust wakker, ze had het wel steeds vaker dat ze vroeg wakker was. Iris wilde nog een paar dingen doen waardoor de auto iets stabieler zou worden en nog andere dingen, ze stapte de douche in en waste haar haren helemaal waarna ze de douchte uit ging en zich weer omkleedde, haar haren deed,make up en heel die zooi waarna ze zich voortbewoog naar de koelkast en een beker melk pakte en een appel in stukken sneed waarna ze het voedsel at en drinken dronk [woow,, wonder :}:]. Iris bewoog zich daarna voort naar de auto en deed de moterkap omhoog waarna ze begon met de remkabels te vervangen, gister waren die haast helemaal opgegaan door de race en het teveel driften, ze moest op één of andere manier minder driften en toch vlijloos door de bochten komen, dat was iets waar Iris op kon trainen. Iris verwisselde ook de banden voor andere waardoor ze zowiezo meer grip kreeg op de weg en omdat de banden versleten waren. Het zou ook een groot stuk helpen met de stabieliteit van de car.

Na al dat trainen ging hij douchen en kleedde zich na afloop weer om waarna hij de gel weer in zijn haren aanbracht. Hij keek op zijn horloge. Hij had nog 3 uur. Hij vroeg zich af of iris van te voren nog kwam of niet. Hij had om één uur afgesproken de laatste dingen te regelen en de auto over te nemen. Om twee uur begon de race. Hij kickte op het gevaar dat het met zich meebracht. Hij keek weer op zijn horloge. Hij had nog vanalles gedaan en de tijd was gevlogen. Hij schreef een briefje voor als Iris zou komen in de tijd dat hij weg was. - Hee, ik ben even mn werk doen, ben als het goed is rond 4 uur weer thuis xx ly p.s doe alsof je thuis bent- Hij legde het briefje op de tafel en reed aan naar de plek waar hij had afgesproken. Hij regelde vanalles en hij kreeg de andere auto mee. Van de auto zou helaas weinig overblijven. Misschien van hemzelf ook, maarja, hij kreeg er genoeg geld voor. Hij wachtte op de start en begon. Hij bleef onopvallend dicht in de buurt bij de auto van zijn doelwit. In de bocht van een brug raakt hij hem aan met de neus van zijn auto waardoor de auto in de slip raakte en van meter hoog naar benede stortte in het water. De auto waar hij zelf in reed was tegen de vangrails beland. Hij reed hard door om het niet op te laten vallen. Hij voelde echter wel dat er iets mis was. De auto was niet goed, hij wilde remmen maar blijkbaar was door de lap de remkabel geknapt. Hij reed op hoge snelheid toen hij erachter kwam. Hij gooide zijn deur open en sprong de auto uit. Hij kwam met zijn achterhoofd op de grond waardoor hij sterretjes zag en de pijn door hem heen schoot. Hij negeerde het en stond gewoon op. Hij keek naar de auto die in pijn lag. Hij haalde zijn geld op en reed terug naar zijn garage. Het was inmiddels al half 5 geworden. Hij had zijn gedachten er helemaal niet bij. Hij vroeg zich af of ze er al was. Onderweg had zijn eigen auto wat krassen opgelopen door zijn ongewone rijgedrag. Hij zou het nog wel eens maken.. Dacht hij lam.

Iris keek op der horloge toen ze klaar was met de auto, half twee al. Iris besloot naar de garage van Ihlay te gaan, misschien was hij er al, of was hij al terug gekomen wist zij het. Het boeide haar niet veel eigelijk op dit moment zolang ze daar maar was. Iris stapte in de auto en drukte het knopje voor het kenteken in waarna ze de garage deur open en dicht deed en plankgas richting de garage reed, echter was daar nu niemand. Vanavond zou ze wel weer race maar nu niet ze opende de garage zoals Ihlay haar had gezegt het te kunnen doen. Het duurde ff voordat het juiste knopje was gevonden waarna ze hem naar binnen reed en de garage dicht deed en de auto parkeerde daar waar hij had gestaan. "Ihlay ? IHLAY ?!" Riep ze maar echter geen antwoord, hij was der dus echt niet. Iris zag haar auto en keek ernaar, de deuk was er zo goed als uit en de lak was zo te zien nog nat, maar ze was enkel en alleen al blij dat de schade eruit was. Iris liep naar de woonruimte toe en zag een briefje liggen 'Hee, ik ben even m'n werk doen, ben als het goed is rond vier uur weer thuis xx ly p.s doe alsof je thuis bent Eerlijk gezegt had ze niet eens een vast huis, ze greens even en keek op haar horloge het was kwart voor vier alweer, ze pakte een blikje cola en dronk hem rustig op en dacht tegelijk aan wat er had gestaan xx ly Misschien deed hij dat wel bij iedereen, verschillende gedachtes schoten door haar hoofd bij enkel en alleen dat zinnetje ze gooide het blikje na een tijdje in de vuilnisbak en keek naar haar horloge, het was al over half vijf. Iris liep weer terug naar haar Camaro en streek met haar hand over de lak die zo goed als droog was, Iris was blij dat haar auto zo goed als weer heel was. Maar ook de andere die ze mocht lenen van Ihlay was ze heel erg blij mee geweest, met beide auto's eigenlijk wel, stiekem begon ze zich nu toch wel een beetje zorgen erover te maken. Er zou toch niks gebeurd zijn hoopte ze dan tenminste, stel je voor dat er iets ergs was of wat anders ?

Toen hij eindelijk bij zijn garage aankwam opende hij die en zag Iris bij haar auto staan. Hij reed rustig naar binnen. Hij parkeerde zijn auto en stapte uit. Hij sloot hem met een simpele knop op het afstandsbedieninkje dat erbij zat. Hij zag haar staan er werd gelijk weer vrolijk. Alleen was hij er een beetje met zijn hoofd niet bij. Gewoon, afwezig kon je wel zeggen. 'Hee je hebt tog niet lang moeten wachten he?' Vroeg hij meteen. Hij zou het wel lullig vinden als ze zich hier al uren had verveeld. Hij keek naar de deur van de Camaro van haar en greens. De lak was al bijna gedroogt en er was eigenlijk niets meer te zien van de deuk die erin had gezeten. Hij keek naar zijn mobiel. Een smsje. Och.. Vanavond weer een race, maar toen hij het geldbedrag zag, keerde zijn gedachtes. Hij zou hoe dan ook meedoen. Hij keek wie hij uit moest schakelen. Gelukkig was het niet Iris maar een of andere gast. Alweer zou hij de auto in de strijd moeten gaan gooien.. Als da maar goed zou gaan.. Dacht hij.

-Kon ff nie on komen, gaan ze naar opa's en oma's..-

Verbaasd keek Iris op toen de garage deur op ging, het luik ging omhoog waarna ze Ihlay met z'n auto binnen zag komen, kort keek ze op haar telefoon, vijf uur. "Hee je hebt toch niet lang moeten wachten he?" vroeg hij meteen. Iris greens even, "Uhm, niet zo lang, ik heb m'n auto maar is goed bekeken, het ziet er weer goed uit Sprak ze naar hem, Iris had geen zin om hem te vertellen dat ze onrustig was geweest erom. Brrr,Brrr. Voelde ze ineens in haar broekzak, ze pakte het mobieltje en nam meteen op, "Hallo,,, Uhm, ja is goed, waarzo ? Oke en hoelaat ? Oke, komt in orde en ja ik pas wel op voor het geval dat, ja maak je geen zorgen en anders kom je kijken, dan kan je zien hoe ik rijd.. Doeeggh Eindigde ze het gesprek en stopte ze het mobieltje in haar broekzak, degene die had gebeld was een oude bekende. Hij wist precies hoe het zat met Iris omdat hij haar destijds afentoe had geholpen en ze nog steeds een deel van het geld betaalde omdat hij haar toen geld had voorgeschoten voor haar Camaro van de schroop te mogen halen. "Kan m'n camaro weer mee, denk je ? Ik moet vanavond ff een race winnen, als het goed is en dat doe ik het liefst met m'n gele roestbak" Sprak ze grijnzend terwijl ze naar Ihlay keek, ze bleef hem leuk vinden hoe je het keert of weert.

Een beetje afwezig luisterde hij half naar het gesprek van haar. het enige wat ervan tot hem doordrong dat zij ook bij die race aanwezig zou zijn. Tijd voor een nieuwe taktiek.. Dacht hij en dacht na. Hij besloot ervoor te zorgen dat die gast achteraan bleef. Zodat hij uit het vizier van Iris zou komen. Hij wilde niet dat ze het zou zien als er wat zou gebeuren. Hij keek op toen ze die vraag stelde. 'Ehm, ja gaat wel denk ik' Zei hij zo helder mogelijk. Hij had last van koppijn, maar daar zou hij dalijk wel wat tegen innemen. Hij keek naar de camaro van haar, de lak zou wel goed genoeg gedroogt zijn, en al zou het nog een beetje nat zijn maakte dat ook niet echt veel uit. Hij keek op zijn horloge. Hij moest opschieten. Hij liep naar een kastje en pakte er een paracetamol uit en nam die zonder drinken in, want daar zou hij geen tijd meer voor hebben.'Ehm, ik heb een afspraak, nog voor de race, dus als jij dalijk af kan sluiten, zie ik je bij de race' Zei hij en gaf haar een bescheiden knuffel waarna hij in zijn auto stapte en aanreed.

"Ehm, ja gaat wel denk ik" Zei hij kort en redelijk afwezig, ze begreep het niet, alsof het aan haar lag maar misschien had hij problemen op z'n werk gehad, "Ehm, ik heb een afspraak, nog voor de race dus als jij dalijk af kan sluiten, zie ik je bij de raxe" zei hij waarna hij haar een bescheide knuffel gaf en weg reed, Iris keek hem een beetje beduusd na waarna ze in haar Camaro stapte en de garage afsloot en naar haar eigen garage reed, de remkabels eventueel verving en nieuwe banden onder de auto zette waarna ze weer naar de baan van gister reed, waar ze Ihlay had leren kennen, Iris reed rustig aan en zette haar auto aan de start. Een jonge kwam meteen op haar af, ouder dan haar was hij zeker wel, een jaar of 28 was ie, 'Na de race krijg ik 10.000 van je.' zei hij waarna ze nog enkele dingen bespraken en hij wegging.

Hij was naar de gast gereden die hem had gesmst. Hij had de andere auto meegekregen. Hij hoopte dat alles goed zou gaan, normaal had hij langer om te herstellen. Maar dit bedrag kon hij niet afslaan.. Hij reed naar de start van de baan. Hij zag Iris in haar auto. Hij stopte naast haar en liet zijn raam opengaan. 'Succes' Zei hij met een glimlach waarna hij zoekend rondkeek naar zijn doelwit. Hij had hem al snel gevonden. Hij kende hem. Ze waren maten, maar voor het geld had hij het wel over. Hij keek naar de lichten en scheurde aan op het startteken. Hij zorgde dat hij die andere achteraan hielt. Iris reed al een stuk verderop. Hij wachtte het goede moment af en beukte met zijn auto de andere auto door het glas heen. De auto stortte naar benede. Zijn eigenste vloog erachteraan. Hij kwam neer op de grond. Misschien was hij toch maar beter thuis kunnen blijven.. Dacht hij tijdens de val. Hij kwam met zijn auto op de zijkant neer. De deur was verwrongen dus hij tikte het raam kapot. Hij heiste zich uit de auto en klopte de scherven van zich af. Hij zag vele mensen komen en de andere helpen. Als die niet dood was, wist hij het ook niet meer.. Hij steunde tegen de muur. Hij had wel bloed enzo, maar erg vond hij het niet. hij zou zijn geld krijgen en hij leefde nog. Hij zou thuis wel wat aan de scherven doen. Hij moest eerst maar eens terug naar zijn eigen auto zien te komen. Hij liep aan. Hij had barstende koppijn maar hij zag de gst al aankomen met geld geld. Hij nam het aan. Een half ton in zijn handen. Hij stopte het vlug weg en liep door.